Wypróbowałem 21-dniowe wyzwanie medytacji Oprah i Deepaka i oto, czego się nauczyłem

Zawartość

• Nie na darmo nazywają to „praktyką”.
• Można płynąć z prądem.
• Mantry naprawdę mogą być super potężne.
• W liczbach jest siła.
• Martwienie się to strata czasu.
• Recenzja dla

Jaka żywa istota ludzka jest bardziej oświecona niż Oprah? Mówisz, że Dalajlama. W porządku, ale duże O jest na drugim miejscu. Jest naszą współczesną boginią mądrości (przesuń się, Ateno) i od dziesięcioleci udziela zmieniających życie lekcji (i darmowych samochodów). Ponadto Deepak Chopra, duchowy guru, jest jedną z jej przyjaciółek. A ponieważ są niesamowitymi nadludźmi, połączyli siły, aby stworzyć serię bezpłatnych 21-dniowych wyzwań medytacyjnych, które pomogą nam, zwykłym śmiertelnikom, rozwinąć naszą samoświadomość. (Powiązane: Czego nauczyłem się jedząc jak Oprah przez tydzień)

Są one dostępne od lat i co kilka miesięcy ukazuje się nowy. Ale kiedy usłyszałem o najnowszym wyzwaniu „Energia przyciągania: manifestowanie najlepszego życia”, wziąłem to za znak z wszechświata (zobacz, już brzmię jak Oprah) i pobrałem aplikację z marzeniami o osiągnięciu wewnętrznego spokoju jak Winfrey. Mam na myśli, kto? nie? chcesz odkryć sekrety przyciągania miłości, sukcesu i szczęścia? Ponieważ obecnie znajduję się na rozdrożu w mojej karierze – droga przed nami jest przerażająca i nieznana – ten temat szczególnie do mnie przemówił, dając mi nadzieję na przyszłość.

Oto jak to działa: Oprah i Deepak prowadzą każdą 20-minutową medytację dźwiękową, dostarczając potężną dawkę wglądu skupionego na codziennej mantrze. Przetrwałem wszystkie 21 dni (technicznie 22, ponieważ jest dodatkowa medytacja) i to, czego się nauczyłem, zaskoczyło mnie. Czytaj dalej, aby uzyskać boską inspirację.

Nie na darmo nazywają to „praktyką”.

Kiedy objadamy się Netflixem lub przeglądamy Instagram, czas leci. Jeden odcinek Blask i dwa zrzędliwe filmy z kotami później i, pyk, minęła godzina. Dlaczego więc 20 minut podczas medytacji wydawało się wiecznością? Siedzenie wciąż brzmi dość prosto. (Wszystko co muszę zrobić to nic? Mam to!) Ale gdy tylko każesz sobie siedzieć spokojnie, potrzeba ruchu jest nieubłagana. Fakty: Każdy świąd powiększa się, każdy maleńki mięsień w twojej stopie skurcze, każda myśl cię pochłania. Przez pierwszy tydzień byłam gównianą opiekunką, a moja frustracja szybko przerodziła się w wewnętrznego krytyka. Jesteś beznadziejny. Nie możesz nawet siedzieć spokojnie! Wtedy usłyszałem spokojny, niebiański głos Oprah, który mnie uspokoił: Kontynuować. To wymaga praktyki.

I miałem moment Oprah „aha”: więc dlatego nazywają medytację ćwiczenia. I na szczęście, zdaniem mądrej pani Winfrey, „każdy dzień daje szansę, by zacząć od nowa”. Więc to właśnie zrobiłem. Po prostu się tego trzymałem. Gdzieś około 10 dnia moje ciało i mózg zaczęły się wychładzać. Mój umysł wciąż błądził, a stopa wciąż miała skurcze, ale zaakceptowałam to. Nie musiałam być idealną boginią medytującą. Nie miałem zamiaru lewitować przy pierwszej próbie (żartuję, ale rozumiesz mój dryf) i to jest w porządku, dopóki się pojawię. (Powiązane: Medytowałem codziennie przez miesiąc i płakałem tylko raz)

Można płynąć z prądem.

Zapytaj każdego, kto mnie zna. Nie jestem typem chodzącym z prądem. Jestem wioślarzem, wiosłuję na najwyższych obrotach, dlatego medytacja skopała mi tyłek. Każdego dnia zawsze czuję potrzebę zrobienia, działania, maksymalnego wysiłku. A do każdego działania dołączam pewien zestaw oczekiwań. Jeśli naprawdę ciężko trenuję, mogę pobić swój najlepszy czas. Jeśli przestanę oglądać Nico Tortorellę w cyberprzestrzeni, będę miał więcej godzin na pisanie. Wstaw tutaj dowolną kombinację możliwości. Ale w medytacji, tak jak w życiu, to, czego oczekujesz, nie zawsze jest tym, co otrzymujesz. Kiedy zacząłem wyzwanie, spodziewałem się kontrolować swój umysł i byłem rozczarowany, gdy mój mózg nie współpracował. Po prostu muszę się bardziej postarać, powiedziałem sobie. Skup się więcej. Skupiać się. Ty. Musi. Odnieść sukces. Ale im więcej wymagałem od siebie, tym mniej sprawnie szło. nie mogłem nakładka moje wyjście z tego. (Powiązane: W jaki sposób porzucenie mojego planu treningowego biegowego pomogło mi powstrzymać moją osobowość typu A)

Być może z powodu zwykłego psychicznego wyczerpania osiągnąłem punkt krytyczny. Nie miałem siły dalej walczyć, więc odpuściłem. Pozwoliłem pojawiać się myślom, doznaniom i odczuciom, nie napominając siebie za błądzenie umysłu. Po prostu zauważyłem, że cześć, widzę cię tami cudem odpłynęli, dzięki czemu mogłem wrócić do sprawy jasności umysłu. Oprah mówi: „Poddanie się przepływowi, pozostanie elastycznym na swojej ścieżce, nieuchronnie doprowadzi cię do najbogatszego, najwyższego wyrażenia siebie”. Tłumaczenie Bogini: Porzuć oczekiwania i bądź otwarty na wszystko, co się wydarzy. Oderwij się od wyniku. Pozwól, aby każde doświadczenie – medytacja lub inne – zaskoczyło cię. Pod koniec wyzwania odpuściłem sobie wiosłowanie i zacząłem płynąć z prądem.

Mantry naprawdę mogą być super potężne.

TBH, zawsze uważałem, że mantry są trochę szalone. Są albo tyłkiem niekończących się GIF-ów, albo stają się pokazem slajdów w post zerwania w mediach społecznościowych, hm, na Instagramie. Nie trzeba dodawać, że na początku wyzwania miałem wątpliwości co do recytowania mantry każdego dnia, nawet po cichu do siebie. Ale odkąd się popełniłem, postanowiłem pójść na całość. Od razu zauważyłem, jak powtarzanie mantry pomogło skupić moją uwagę, gdy rozpraszały mnie myśli lub hałasy; dryfując w oceanie mojego meandrującego umysłu, pamiętałem codzienną mantrę, a to naprowadzało mnie z powrotem na właściwy kurs. Prosty akt wypowiedzenia mantry zakotwicza cię w chwili obecnej. Czego się nie spodziewałem? Jak zacząłem używać samodzielnie wykonanych mantr poza medytacją, zwłaszcza podczas moich treningów. Moją mantrą do HIIT jest jesteś bestią. I, wierzcie lub nie, za każdym razem, gdy zaczynam tracić parę, mantra napompowuje mnie, dostarczając mi energii, której potrzebuję, aby przebić się przez oparzenie. Więc morał mantry? Nie muszą być wymyślne ani głębokie, tylko słowa, które Cię motywują, inspirują i skupiają. (FYI, jeśli walczysz o znalezienie swojego zen, koraliki mala i mantry mogą być kluczem do ostatecznej medytacji miłosnej.)

W liczbach jest siła.

Samotna medytacja, zwłaszcza początkująca, może być trochę samotna i przytłaczająca. Zastanawiasz się: Czy robię to dobrze? Czy ktoś jeszcze czuje się zagubiony? Czasami dryfujesz samotnie po ogromnym morzu czerni bez lądu ani światła w zasięgu wzroku i trudno jest znaleźć drogę do domu. Podczas tego trzytygodniowego doświadczenia Oprah i Deepak byli moimi łodziami ratunkowymi i kompasem – ich łagodne, kojące głosy w moich słuchawkach zawsze mnie prowadziły i podniosły na duchu. I nawet w ciszy była pociecha wiedząc, że tysiące (może nawet miliony) ludzi medytowały ze mną podczas tej podróży. Zacząłem czuć, że może jestem częścią czegoś większego niż ja – globalnej społeczności dążącej do większej samoświadomości. W rzeczywistości Deepak mówi, że pomaganie w rozszerzaniu zbiorowej świadomości jest naszą najwyższą rolą w życiu. Pomyśl tylko: gdyby wszyscy, których znasz, uspokoili swoje umysły i promieniowali pozytywnymi wibracjami, świat byłby o wiele spokojniejszym, bardziej kochającym miejscem. Ludzie, możemy zmienić planetę jednym głębokim, oczyszczającym oddechem! (Powiązane: Dołączenie do grupy wsparcia online może pomóc Ci w końcu osiągnąć swoje cele)

Martwienie się to strata czasu.

To może być najważniejsza lekcja, jakiej nauczyłem się podczas wyzwania. Znam siebie całkiem dobrze – jestem zmartwieniem, zawsze byłem. Nie wiedziałem, ile czasu spędzam aktywnie martwiąc się, zanim zacząłem medytować. W ciągu 30 sekund mój umysł nieustannie przeskakuje od jednego strachu do następnego: Czy odłączyłem żelazko przed wyjściem dziś rano? Czy spóźnię się na wizytę? Czy moja najlepsza przyjaciółka jest zdenerwowana, ponieważ byłam zbyt zajęta, żeby do niej oddzwonić? Czy kiedykolwiek dostanę wymarzoną pracę? Czy kiedykolwiek się zgodzę? Według moich szacunków co najmniej 90 procent mojej przestrzeni nad głową poświęcam na zamartwianie się, strumień nieustannego i kompulsywnego myślenia. To jest wyczerpujące. Ale irytujący głos w mojej głowie nigdy nie przestaje karmić mnie niespokojnymi myślami. Mówi, narzeka i narzeka 24 godziny na dobę, 7 dni w tygodniu.

Skoro nie mogę założyć kagańca, co mogę zrobić? Siedząc nieruchomo nauczyłem się od niego oddalać, cofać i obserwować. I odłączając się, zdałem sobie sprawę, że ten prorok zagłady i mroku nie jest tym, kim naprawdę jestem – głosem jest tylko strach i zwątpienie. Oczywiście można się bać – w końcu jesteśmy ludźmi – ale zmartwienie nie musi definiować mnie ani ciebie. Zastanów się nad pytaniem: czy martwienie się o coś zmieni wynik? Jeśli będę się stresować opóźnionym lotem, czy szybciej dotrę do celu? Nie! Więc nie marnujmy naszej energii. (Powiązane: 6 sposobów, aby w końcu przestać narzekać na dobre)

Nieprzekonany? Oprah mówi: „nie możesz usłyszeć cichego, cichego głosu swojego instynktu, swojej intuicji, tego, co niektórzy ludzie nazywają Bogiem, jeśli pozwolisz, aby hałas świata go zagłuszał”. Umysł. Wchodzi. Bum. Więc przestań się martwić i oderwij się od paplaniny w swojej głowie, ponieważ tłumisz wszystkie dobre rzeczy w sobie. Medytuj nad nimi jabłka!

Recenzja dla