Life Balms - Vol. 2: Arabelle Sicardi i The Beauty of Ruins

Zawartość

• Arabelle's Life Balms

„Samoopieka”, jak ujęła to Audre Lorde, to termin, który pierwotnie bada terror. Błędnie zinterpretowany teraz, by opisać cokolwiek zdalnie pobłażliwego - zabiegi na skórze i ciele lub dodatkowy kawałek czegoś - prawdziwe znaczenie samoopieki, ponieważ dotyczy ustaleń Lorde z jej ostatnich dni, zostało utracone.

Często fascynuje mnie druga strona wspólnych tradycji „dbania o siebie”, a mianowicie piękno i jego przerażenie. (Oczywiście inne niż Lorde). Myśląc o własnych koncepcjach piękna i troski, przyszła mi na myśl Arabelle Sicardi. Arabelle, pracując obecnie nad swoją debiutancką książką, nie boi się brzydoty tego, czym jest piękno i co może oznaczać. Nie, naprawdę: ten esej na temat wielu konotacji perfum i ten na temat obaw związanych z podróżowaniem do spa dla osób niespełniających płci, wymaga czytania.

Zapoznaj się z naszą rozmową poniżej, gdy mówią o pięknie jako narzędziu władzy, praktykach w zapewnianiu osobowości i ich produktach, z których obecnie korzystasz.

Amani Bin Shikhan: Pierwsze pytanie jest proste: jaki był twój 2017 rok?

Arabelle Sicardi: Kompletny pożar śmieci. Cieszę się, że jestem w trakcie terapii! Rok 2018 był już lepszy niż rok 2017 i minął już miesiąc [w czasie tego wywiadu] - pisanie o zeszłym roku było naprawdę pomocne. Na koniec zdałem sobie sprawę, że chodziło o zabicie części mnie, które musiały umrzeć, a które części mnie są niezaprzeczalne. Naprawdę definitywna apokaliptyczna świadomość - rzeczy ujawnione.

AB: Czy potrafisz to wyjaśnić? Co okazało się niezaprzeczalne, a co spocząć?

TAK JAK: Chodzi o to, co mogę dać innym i co muszę zachować dla siebie. Naprawdę poszedłem w najszerszym zakresie, w jakim byłem w stanie, a potem trochę. Uczenie się z bliska i brzydkie, jak ludzie przetwarzają ubóstwo i traumę, było dla mnie dużą lekcją w 2017 roku. Kiedy myślę o 2017 roku, dużo myślę o niektórych częściach egzaminów empatycznych - to znaczy, że żadna trauma nie ma wyraźnych krawędzi. Krwawienie pourazowe. A empatia nie zawsze wystarcza. Myślę, że z pewnością nigdy tak nie jest.

AB: Cholera, czuję to. Cieszę się, że cieszycie się z terapii.

TAK JAK: Tęskniłem za moim terapeutą! Tak miło mieć teraz. Ilekroć dzieje się teraz coś złego, po prostu się śmieję, czuję swoje uczucia i mówię: „Wow, nie mogę się doczekać, aby to przetworzyć w terapii!” Muszę odpuścić. To najlepszy życiowy hack, wiedząc, że mam system wsparcia, który jest moim świadkiem, kiedy zdecydowałem się przetworzyć [w sposób, który nie jest uzależniony] od mojego publicznego przetwarzania mojej traumy. Nie muszę pisać z wyjścia z traumy.

„Nie ma nic bardziej pożądanego niż samo pożądanie, wiesz?” - Arabelle Sicardi

AB: Jak myślisz, co sprawiło, że przetrwałeś rok 2017, nawet powierzchownie? Twoje boje lub „balsamy życia”, że tak powiem?

TAK JAK: Miałem konkretne przyjaźnie, które dosłownie mnie uratowały kilka razy. Trzymanie się na kanapach, kiedy nie miałem dokąd pójść. Rób z nimi maski na twarz i nie odczuwaj presji, że musisz odejść. Również moja ulubiona księgarnia jest dla mnie bardzo ważna i spędziłem tam dużo czasu czytając swoją drogę przez rozpacz i do wyobraźni. To też było miłe.

AB: Opowiedz mi o księgarni.

TAK JAK: [To się nazywa] Książki z melasą. Jest to kawiarnia / używana księgarnia [na Brooklynie], która sprzedaje wino po godzinach. Czasami zostaję tam cały dzień. Wydaje się, że właściwa książka zawsze mnie odnajduje, kiedy tam jestem, i lubię wiedzieć, że wymieniam się książkami na czyjeś objawienia.

AB: Uwielbiam otwierać książki, aby znaleźć miłosne notatki lub dziwne małe oznaczenia, mimo że nigdy nie umieszczam ich w moich własnych książkach. Czujesz, jakby życie w nich żyło, wiesz?

TAK JAK: Marginalia jest moją ulubioną rzeczą w książkach. Muszę być w stanie podkreślić różne rzeczy. Robię zdjęcia, jak podkreślam, więc mam ogromny indeks marginalii, który obejmuje dekadę. Książki są tak dotykowe. Muszę móc z nimi bezpośrednio porozmawiać.

AB: Czy widzisz piękno w stroju? Czy nie jesteś tym zainteresowany?

TAK JAK: Uwielbiam niszczenie i znoszone rzeczy. To jest jak ta japońska koncepcja wabi-sabi. Myślę, że książki powinny być czytane i kochane.

„Im mniej mnie to obchodzi, tym lepiej wyglądam. Myślę, że stres związany z tym, że nie wyglądam najlepiej, sprawia, że ​​wyglądam [najgorzej]”. - Arabelle Sicardi

AB: Czy możesz mi powiedzieć więcej o swoim zrozumieniu wabi-sabi?

TAK JAK: Jest to światopogląd oparty na niedoskonałości i znoszeniu, oparty na naukach buddyjskich o trzech znakach istnienia - nietrwałości, cierpieniu i tej rzeczy zwanej ku, co jest jak ... brak własnej natury? Nie wiem… to dla mnie romantyzm dekonstrukcji. Myślę, że to pobudza ciekawość i delikatność w zwykłych rzeczach, które kocham, ponieważ naprawdę we wszystkim jest piękno. Bardzo mnie to wciągnęło wabi-sabi i filozofia awangardowego projektowania w szkole średniej, kiedy zdałem sobie sprawę, że moda może być polityczna. Myślę, że rzeczy sprawiają, że czujemy rzeczy i wabi-sabi to naprawdę pozytywne podejście do niedoskonałości i umierania.

AB: Co zasadniczo postrzegasz jako piękno? Co z tym porusza cię tak, jak robi?

TAK JAK: Moja praktyka zawsze brzmiała: piękno to terror. Im więcej go piszę i czytam, tym bardziej postrzegam go mniej jako terror, dosłownie, a bardziej jako pojazd władzy. Ale siła i terror w naszej rzeczywistości są tym samym. To tylko semantyka. Interesuje mnie, w jaki sposób możemy wykorzystać to, co jest użyte przeciwko nam, aby nas chronić. Piękno jest tylko narzędziem instytucji, dlatego zawsze patrzę na to z perspektywy kontekstu i strategii.

Na przykład, kiedy piszę o marce kosmetycznej używającej [zakrwawionej] nazwy produktu, piszę o rasizmie i czerpię zyski z tego, że źle się czujemy. A kiedy piszę o perfumach, rzadko jestem bardzo zainteresowany „jeśli podoba ci się zapach tej rzeczy ...” Bardziej interesuje mnie praca związana z osiągnięciem rzeczy, jej koszt i co ta rzecz może powiedzieć o tobie komuś innemu w pokoju. Piękno to polityka innymi sposobami. Uwielbiam pisać o pięknie, ponieważ lubię uczyć się o polityce i strategii, aby dzielić się tym, czego się uczę z ludźmi, których kocham, abyśmy mogli się chronić.

AB: Piękno jako alchemia i zaprzęgnięta moc.

TAK JAK: Tak. To znaczy, toczyliśmy wojnę o piękne rzeczy. Nie ma nic bardziej pożądanego niż samo pragnienie, wiesz?

AB: Co z pożądania?

TAK JAK: To takie zabawne, ponieważ piszę o pięknie, ale nie sądzę, żebym kiedykolwiek podchodził do tego z punktu „to sprawi, że będziesz pożądany”, chyba że jestem cynikiem, ponieważ jest to pożądane WHO? W jakim celu? Właśnie dlatego piękno jest dla mnie balsamem. Nie sądzę, żeby to nikogo uratowało, ale pomaga nam na chwilę ocalić siebie. Włączyłem się w to, ponieważ myślałem, że będzie to bardziej liberalne niż moda, ale im więcej o tym wiem, tym bardziej zdaję sobie sprawę, że tak nie jest. Ale wciąż jest tak przydatny i wciąż możemy z tym zrobić wiele.

AB: Twoje spojrzenie na piękno i jego uwikłanie w politykę, historię, kulturę, tożsamość płciową - wszystko to - jest dla mnie bardzo interesujące. Myślę, że tak często rozmawiamy o pięknie, jakby to było niepoważne lub coś, co należy stale udostępniać. Czy uważasz, że jest to bardziej rzecz, którą ćwiczysz ze sobą, czy coś, co ćwiczysz z innymi?

TAK JAK: To znaczy, zależy to od zrozumienia siebie jako posiadającego wyraźne granice mojego jaźni z innymi ludźmi. A ja nie! Tak wiele ze mnie dzielę. Myślę, że naprawdę ważne jest, aby zdać sobie sprawę, że zostawiamy dziedzictwo. Tak bardzo interesuję się pięknem jako produktem i nośnikiem kultury, ponieważ jest to jeden z najbardziej oczywistych dowodów na kobiecość i tworzenie tożsamości w historii.

Korzenie mojej praktyki kosmetycznej zawsze polegały na tym, że inne kobiety były w podobnych stylach, na nocach lub na obserwowaniu, jak moje dziewczyny nakładają makijaż i zakochują się w nich, ponieważ rozmazały tusz do rzęs i nie dbały o to, a to było takie ujmujące. Jasne, robię to „dla siebie”, ale wiem, że jestem uwikłany w innych, a piękno to taka delikatna rzecz, którą można podzielić się dosłownie z kimkolwiek - idealnymi nieznajomymi lub najlepszymi przyjaciółmi. Uwielbiam to. To najpotężniejsza część - wiedząc, że nigdy nie jesteś sam, wiedząc, że nigdy nie jesteś jedynym świadkiem. To prawdziwa moc i większość z nas uczy się jej służyć, a nie na odwrót. Nie uczymy się, jak się posiadać. Nauczono nas, aby praca nad sobą była niewidoczna i wyglądać łatwo lub cokolwiek innego.

AB: Aby trochę się rozjaśnić: jakie są twoje procedury związane z pięknem? Jak wyglądają na co dzień?

TAK JAK: Miałem bardzo skomplikowaną rutynę, ponieważ #beautyeditor itp., Ale nie wiem, teraz zwracam na to mniej uwagi. Im mniej mnie to obchodzi, tym lepiej wyglądam. Myślę, że stres polegający na tym, że nie wyglądam najlepiej, sprawia, że ​​wyglądam najgorzej. Moja poranna rutyna [teraz] może po prostu spryskać moją twarz sprayem z aloesu lub może to być Cosrx Good Morning Cleaner, tonik, esencja, krem ​​nawilżający ze śluzu ślimaka i krem ​​przeciwsłoneczny. Moja nocna rutyna jest zwykle zawsze skomplikowana, ponieważ robię to, gdy oglądam Netflix i rzucam [zredagowany].

W ciągu jednej nocy mogę zrobić trzy maski na twarz. (Nie jest to dla mnie niczym niezwykłym). Codziennie obracam moje retinoidy. Serum, którego używam. To zależy od mojej skóry od dnia.

AB: Czy pielęgnacja skóry zawsze była dla Ciebie ważna, czy jest to coś, co stworzyłeś, aby stać się częścią swojego życia? To znaczenie musi mieć jakieś znaczenie poza sobą, prawda?

TAK JAK: To zależy od tego, kiedy zobaczysz, jak zaczyna się moje życie. Pielęgnacja skóry była dla mnie zawsze ważna, nawet jako dziecko. Ale głównie dlatego, że bałem się mojego ciała i widziałem, że nie można go skorygować za pomocą wszelkich niezbędnych środków. Im więcej się nauczyłem, tym lepiej się czułem i tym lepiej szukałem. Fajnie jest też nieustannie przesuwać linię wokół „korekty” i „agencji”. Czasami naprawdę lubię mój trądzik, ale też nie lubię się martwić o ukrywanie rzeczy, ponieważ nie ma nic do ukrycia, ponieważ nie mogę mieć blizn [z makijażem].

Mentalna praca polegająca na tym, by czuć się dobrze w moim ciele na świecie, jest tak związana z praktykami kosmetycznymi. I to jest w porządku. Lubię nieustannie angażować się w rozmowę na temat tego, czego powinienem się wstydzić, nad czym muszę pracować, czego nie można rozwiązać.

AB: Co jest niezaprzeczalne i co można zabić, aby zatoczyć koło.

TAK JAK: Tak. Nie ma właściwej odpowiedzi na temat piękna, co jest dla mnie niezwykle pocieszające. To sprawia, że ​​cały czas ciężko pracuję. Uwielbiam gonić za rzecz niemożliwą.

„Nie nauczono nas, jak się posiadać. Nauczono nas, aby praca nad sobą była niewidoczna i aby wyglądać na łatwego lub cokolwiek innego”. - Arabelle Sicardi

AB: Myślę o pięknie jako o gruzach wszystkiego wokół. Próbować zrozumieć, co pozostało.

TAK JAK: [Fragment] jednego z moich ulubionych wierszy poezji autorstwa Alice Notley: „nie ma piękna ani mocy w domu / tylko siebie / jestem”. Jest cicho i niszcząco. [To] nie pozwoli ci nic mieć. „Nie ma piękna ani mocy w domu / tylko ja / jestem.”

Arabelle's Life Balms

• Wałki piankowe! Nie chodzę już na jogę ani nie jeżdżę na rowerze po studiach - zbyt drogo, opublikuj erę Classpass za 99 USD, za którą będę tęsknił na zawsze. Ćwiczę więc jogę przed snem co drugą noc lub, jeśli jestem leniwy, po prostu używam tego wałka z pianki. Mam okropną postawę i siedzę cały dzień, więc nie ma nic bardziej satysfakcjonującego niż dobra inwersja. Czasami cały czas oglądam filmy akcji i piankę. John Wick + wałek z pianki = zysk.
• Plątaniny zabawek. Kilka lat temu dostałam jedną od marki kosmetycznej i nadal ją noszę, kiedy jestem szczególnie zestresowana i skłonna do ponownego wybierania mojej skóry.
• Pierogi. Mam tę obrzydliwą tradycję pierogów i szampana z przyjaciółmi w Chinatown. I tak naprawdę nie mogę gotować nic oprócz pierogów i przypadkowych tajwańskich potraw ulicznych. Nic nie pociesza mnie bardziej niż gotowanie całej torebki pierogów za 4 $. Ocet i sos sojowy są niezwykle potrzebne.

Jak myśli Arabelle? Śledź ich podróż na Twitterze i Instagramie.

Amani Bin Shikhan jest pisarzką i badaczką kultury, skupiającą się na muzyce, ruchu, tradycji i pamięci - szczególnie wtedy, gdy się pokrywają. Podążaj za nią Świergot. zdjęcie zrobione przez Asmaà Bana.