6 rzeczy, które ludzie z lękiem o wysokiej funkcji chcą wiedzieć

Zawartość

• 1. „Nie jestem tylko pracowitem”.
• 2. „To, że nie widzisz mojej choroby, nie oznacza, że ​​jej tam nie ma”.
• 3. „Nie mogę się z tego wyrwać”.
• 4. „Dobry dzień jest dla mnie świadomy, a nie naturalny”.
• 5. „Ale złe dni są moim normalnym”.
• 6. „Chcę tylko być usłyszanym”.

To, jak widzimy, jak kształtuje się świat, którym się wybieramy - i dzielenie się przekonującymi doświadczeniami, może poprawić nasze wzajemne traktowanie. To potężna perspektywa.

Lęk jest częścią normalnego życia. Ludzie są zaprogramowani do radzenia sobie z pewnym niepokojem regularnie.

Podobnie jak stres, zdrowa lęk jest tym, co motywuje nas do robienia wszystkiego, bez względu na to, czy chodzi o badanie, regularne kontrole u lekarza, czy przemyślenie ważnej decyzji życiowej.

W pewnym momencie wszyscy mamy lęk. Ale dla większości z nas jest to sytuacyjne i tymczasowe.

To powiedziawszy, kiedy strach lub intensywne reakcje fizyczne zaczynają wkradać się wraz z lękiem, przekształca się w zaburzenie lękowe.

„Objawy mogą zakłócać codzienne czynności, takie jak wykonywanie pracy, praca w szkole i relacje”, zauważa National Institute of Mental Health, który szacuje, że zaburzenia lękowe dotykają 19% dorosłych Amerykanów każdego roku.

Istnieje kilka rodzajów zaburzeń lękowych. Obejmują one od uogólnionego zaburzenia lękowego (GAD) po różne zaburzenia związane z fobią. W wielu z tych przypadków łatwo jest zobaczyć, jak choroba wpływa na osobę, zwłaszcza jeśli jest związana z czymś takim jak PTSD lub OCD.

Ale wysoko funkcjonujący lęk jest nieco trudniejszy do rozpoznania, głównie dlatego, że żyjący z nim wydają się w porządku. Ale głęboko w środku nie są.

„Wysoce funkcjonujący lęk jest nadal przewlekłym problemem zdrowia psychicznego, który ma trwały wpływ na twoje zdrowie, relacje i samoocenę”, mówi dr Maria Shifrin, psycholog kliniczny. „Większość ludzi zakłada, że ​​[poszkodowani] są po prostu zestresowani w pracy lub potrzebują wakacji lub innych warunków, które stawiają na dyskomfort, podczas gdy w rzeczywistości cierpią z powodu silnego niepokoju”.

Oto jak to jest żyć z wysoce funkcjonującym lękiem, od czterech osób, które robią to codziennie.

1. „Nie jestem tylko pracowitem”.

„Życie z wysoce funkcjonującym lękiem jest prawdopodobnie podobne do tych, którzy żyją w innych warunkach, ale problem z lękiem polega na tym, że nie można go zobaczyć. Mogę powiedzieć komuś, że się martwię, ale często jest to postrzegane jako część mojej postaci. Wiesz, „Och, ona jest sztuką pracy”. Nie, nie jestem. Walczę z chorobą ”. - Lynda

„Nigdy tak naprawdę nie zrozumiałem, że lęk jest stanem diagnozowalnym. Wychowałem się, gdy dorastałem, że byłem „dzieckiem”, który denerwował się z powodu niezwykłych rzeczy. Myślę, że ponieważ jestem dobrze funkcjonujący, mój niepokój często przedstawia się jako irytacja, złość i frustracja ”. - Alex

2. „To, że nie widzisz mojej choroby, nie oznacza, że ​​jej tam nie ma”.

„Jedną z rzeczy, z którymi zmagam się najbardziej jako osoba z silnie działającym lękiem, jest fakt, że inni ludzie, w tym moja rodzina i przyjaciele, łatwo usprawiedliwiają czasy, w których mój niepokój sprawia mi problemy, ponieważ„ wydaje mi się, że nie mam coś ze mną nie tak. Nadal mam nieprzespane i niespokojne noce z powodu przemyślenia. Wciąż uczę się każdego dnia, jak „normalna” osoba powinna reagować na pewne sytuacje. O wiele trudniej jest o tym mówić, kiedy nie wygląda na to, że cierpisz ”. - Alex

„Myślę, że istnieją nieporozumienia, że ​​wysoce funkcjonujący niepokój przypomina mania. Ale dla mnie to nie prawda. Większość moich lęków ma charakter wewnętrzny. Cholernie dobrze sobie radzę z ukrywaniem tego, bo mam rodzinę (i markę) do ochrony. Potrzebuję ludzi, którzy myślą, że radzę sobie z tym w zdrowy sposób. A ja w większości jestem. Ale jest duża różnica w byciu maniakalnym i niespokojnym ”. - Steve

„Mam karierę, którą kocham i świetny związek. Jestem wolontariuszem w mojej społeczności. Jestem tam na świecie, żyję, ale mam niewidzialny stan zdrowia. Czasami czuję się naprawdę urażony i zły na to, jak ciężko muszę pracować, aby zarządzać swoim zdrowiem. Myślę, że część z nich ma podłoże genetyczne, część dotyczyła doświadczeń pochodzenia rodzinnego, a część to mój styl życia. ” - Dana

3. „Nie mogę się z tego wyrwać”.

„Są dni, w których czuję się jak eksperyment naukowy, próbując każdego lekarza przepisanego przez mojego lekarza, mając nadzieję, że jeden z nich przywróci normalne życie. Czasami med działa przez chwilę i zatrzymuje się. Niedawny medyk zniszczył moje libido na kilka miesięcy.W wieku 35 lat, nie będąc już w stanie połączyć się z moją żoną seksualnie, dodaje góry wstydu na już parującej kupie winy. Wracam do gabinetu lekarskiego na kolejną upokarzającą wizytę i mówię jej dokładnie, jakie są moje skutki uboczne. Więc próbujemy nowego med. Mamy nadzieję na różne wyniki ”. - Steve

„Naprawdę muszę proaktywnie zarządzać poziomem stresu, identyfikując, co dodaje lub odejmuje moją energię. Wprowadziłem duże zmiany w życiu, aby wspomóc moje zdrowie psychiczne. Medytuję codziennie, a to bardzo pomaga. Potrzebuję też regularnej aktywności fizycznej. Lubię bodywork, takie jak akupunktura i masaż. Muszę bardzo uważać na wystarczającą ilość snu, jedzenie dobrze zbilansowanych posiłków i minimalizowanie kofeiny. Regularnie spotykam się również z doradcą. Muszę ograniczyć spożycie wiadomości. ” - Dana

4. „Dobry dzień jest dla mnie świadomy, a nie naturalny”.

„Dla mnie dobry dzień oznacza, że ​​nie sprawdzam telefonu od razu po przebudzeniu. Czekam, aż będę miał 10 do 15 minut na medytację na werandzie. Dobry dzień oznacza, że ​​zdążę na czas; Nie odczuwam potrzeby przepraszania za milion drobiazgów, których nikt inny nie zauważa, i nie zamykam się w kabinie łazienkowej w pracy na trzy minuty ciszy. Wracam do domu, jestem z żoną i dziećmi, jem obiad i mam od pięciu do sześciu godzin nieprzerwanego snu. To naprawdę dobry dzień ”. - Steve

„Wysoce funkcjonujące dla mnie oznacza, że ​​mogę być produktywny. Moje obawy nie przeszkadzają mi zbytnio. Co najważniejsze, oznacza to, że jestem w stanie rozpoznać moje objawy, podjąć działania i powstrzymać lęk przed wysadzeniem. Działanie może oznaczać leki przeciwlękowe, badanie ciała, głębokie oddechy lub kontakt z bezpiecznymi ludźmi, aby dać im znać, jak się czuję ”. - Lynda

5. „Ale złe dni są moim normalnym”.

„Częścią tego, co czyni dzień złym, jest to, co nazywam strachem bezimiennym. Boisz się, ale nie wiesz dlaczego ani co. To nie jest nic racjonalnego. Po prostu czujesz się przestraszony, zmartwiony, niespokojny o coś, czego po prostu nie potrafisz nazwać. Trudno z tego zrezygnować i zdarza mi się to dość często. Złe dni to te, w których się boisz, nie wiesz dlaczego i nie możesz nic zrobić - oprócz zwrócenia się do twojego meds i nadziei ”. - Lynda

„Ataki paniki, terror, obsesyjne lękowe myśli, niezdolność do relaksu przez długi czas: to mój umysł w ciągłym niepokoju. Niepokój wydaje mi się ciągłym zgrzytaniem lub zgrzytaniem w mózgu. Musiałem spóźnić się na pracę lub poważnie ograniczyć zajęcia w czasach złego niepokoju. Zdecydowanie anulowałem rzeczy w ostatniej chwili z przyjaciółmi i rodziną, ponieważ lęk był zbyt przytłaczający. ” - Dana

6. „Chcę tylko być usłyszanym”.

„Chciałbym, aby ludzie traktowali mnie ze zrozumieniem i współczuciem. To jedyne rzeczy, których naprawdę potrzebuję. Jeśli dasz mi znać, że jestem widziany i słyszany, zmienia to cały mój pogląd. Chcę, żeby ludzie wiedzieli, że to jest moja normalna, a czasami nie mogę po prostu „uspokoić się”. Chociaż mój niepokój może ich wyczerpać, dla mnie jest jeszcze gorzej. Czasami moje ręce trzęsą się bez powodu, a to jest bardzo zawstydzające. Ale nie jestem szalona. Po prostu walczę ”. - Steve

„Nie oceniaj książki po okładce. Nie masz pojęcia, co się dzieje pod maską. Nie używaj terminów takich jak „dwubiegunowy”, „worrywart” i „gorący bałagan”, aby opisać kogokolwiek. Jest obraźliwy i minimalizuje walkę o bycie funkcjonującym i produktywnym członkiem społeczeństwa. Wreszcie, jeśli czujesz się w ten sposób, nigdy nie myśl, że jesteś sam ”. - Lynda

Meagan Drillinger jest pisarzem o podróżach i wellness. Koncentruje się na jak najlepszym wykorzystaniu podróży empirycznych przy jednoczesnym zachowaniu zdrowego stylu życia. Jej prace pojawiły się m.in. w Thrillist, Men's Health, Travel Weekly i Time Out New York. Odwiedzić ją blog lub Instagram.