Mam raka - oczywiście mam depresję. Dlaczego więc warto zobaczyć terapeutę?

Terapia może pomóc każdemu. Ale decyzja o kontynuowaniu zależy wyłącznie od Ciebie.

P: Odkąd zdiagnozowano raka piersi, mam wiele problemów z depresją i lękiem. Czasami płaczę bez wyraźnego powodu i straciłem zainteresowanie wieloma rzeczami, które kiedyś lubiłem. Mam chwile, kiedy wpadam w panikę i nie mogę przestać myśleć o tym, co się stanie, jeśli leczenie nie zadziała, jeśli wróci, lub wiele innych okropnych scenariuszy.

Moi przyjaciele i rodzina powtarzają mi, żebym poszła do terapeuty, ale nie sądzę, żeby było ze mną „coś złego”. WHO nie mieć depresję i niepokój, jeśli mieli np * czujesz raka? Terapeuta tego nie naprawi.

Widzę cię, przyjacielu. Wszystkie twoje reakcje brzmią jak absolutnie oczekiwane i normalne - {textend} cokolwiek „normalne” oznacza nawet w takiej sytuacji.

Depresja i lęk występują zarówno wśród osób z rakiem. Jedno z badań sugeruje nawet, że osoby z rakiem piersi (a także osoby z rakiem żołądka) mają depresję i lęk wśród pacjentów z rakiem. A ponieważ choroba psychiczna jest nadal stygmatyzowana, statystyki na jej temat często nie doceniają jej prawdziwej częstości.

Depresja lub lęk nie oznacza, że ​​jest z tobą coś nie tak, niezależnie od tego, czy masz raka, czy nie. Często są to zrozumiałe reakcje na rzeczy dziejące się w życiu ludzi: stres, samotność, znęcanie się, wydarzenia polityczne, wyczerpanie i wiele innych czynników.

Oczywiście masz rację, że terapeuta nie może wyleczyć twojego raka. Ale mogą pomóc ci przetrwać i rozwijać się na inne sposoby.

Jedną z najtrudniejszych i najbardziej izolujących rzeczy w leczeniu jest to, jak trudno jest większości z nas podzielić się uczuciem strachu i beznadziejności z bliskimi, którzy często zmagają się z tymi samymi uczuciami. Terapeuta tworzy przestrzeń, w której możesz wypuścić te uczucia, nie martwiąc się, jak wpłyną one na kogoś innego.

Terapia może również pomóc ci znaleźć i utrzymać te małe kieszonki radości i zadowolenia, które wciąż istnieją w twoim życiu. Chociaż masz absolutną rację, że depresja i lęk naturalnie pojawiają się u wielu osób z rakiem, nie oznacza to, że są one nieuniknione lub że musisz po prostu przez nie przetrwać.

Chodzenie na terapię nie oznacza również, że musisz być doskonały w radzeniu sobie i zawsze Look On The Bright Side ™. Tego nikt się nie spodziewa. Nie jesteś nikomu tego winien.

Bez względu na wszystko, będziesz miał złe dni. Z pewnością tak. Pamiętam jedną wizytę podczas chemioterapii, kiedy mój onkolog zapytał o mój nastrój. Powiedziałem mu, że niedawno poszedłem do Barnes & Noble i nawet nie mogę się tym cieszyć. („Cóż, teraz wiem, że jest poważny problem” - zażartował, wywołując wreszcie uśmiech na mojej twarzy.)

Ale terapia może dać ci narzędzia do przetrwania tych złych dni i upewnienia się, że masz jak najwięcej dobrych. Zasługujesz na to.

Jeśli zdecydujesz się spróbować terapii, proponuję poprosić zespół terapeutyczny o skierowanie. Jest wielu znakomitych i dobrze wykwalifikowanych terapeutów, którzy specjalizują się w pracy z osobami wyleczonymi z raka.

A jeśli ostatecznie zdecydujesz, że terapia nie jest dla ciebie, jest to również ważny wybór. Jesteś ekspertem w tym, czego teraz potrzebujesz. Możesz powiedzieć swoim zatroskanym bliskim: „Słyszę cię, ale mam to”.

Jest to również rzecz, na którą możesz zmienić zdanie w dowolnym momencie. Możesz teraz czuć się komfortowo bez terapii, a później zdecydować, że będziesz z nią lepiej. W porządku.

Zauważyłem, że istnieją trzy szczególnie trudne okresy dla osób z rakiem: od diagnozy do rozpoczęcia leczenia, zaraz po zakończeniu leczenia i podczas wizyt kontrolnych w przyszłości. Zakończenie leczenia może być dziwnie antyklimatyczne i dezorientujące. Coroczne kontrole mogą wywołać różnego rodzaju dziwne uczucia, nawet po latach.

Jeśli tak się stanie, pamiętaj, że są to również uzasadnione powody, aby szukać terapii.

Cokolwiek wybierzesz, pamiętaj, że są tam troskliwi i kompetentni specjaliści, którzy mogą sprawić, że sprawy będą do niczego.

Twój w wytrwałości,

Miri

Miri Mogilevsky jest pisarką, nauczycielką i praktykującą terapeutką w Columbus w stanie Ohio. Posiadają tytuł licencjata z psychologii uzyskany na Northwestern University oraz tytuł magistra pracy socjalnej na Uniwersytecie Columbia. W październiku 2017 r. Zdiagnozowano u nich raka piersi w stadium 2a, a leczenie zakończyło się wiosną 2018 r. Miri posiada około 25 różnych peruk z czasów chemioterapii i lubi je strategicznie rozmieszczać. Oprócz raka piszą także o zdrowiu psychicznym, queerowej tożsamości, bezpieczniejszym seksie i zgodzie oraz ogrodnictwie.