Ta położna walczy o to, by poród pochwy znów był czymś nowym

Zawartość

• W rzeczywistości Daviss podjęła swoją misję, aby ponownie włączyć do głównego nurtu poród pochwy
• Strach wokół narodzin zamków
• Ale od czasu, gdy badanie to zostało przyspieszone do publikacji, wielu krytyków, w tym Daviss, wyraziło obawy dotyczące jego ważności
• Wcześniej zamki były po prostu „odmianą normy”

Położne zyskują na popularności, ale nadal są w dużej mierze niezrozumiane. Ta trzyczęściowa seria ma na celu pomóc ci odpowiedzieć na pytanie: co to jest położna i czy jest jedna dla mnie?

We wczesnych latach dwudziestych Betty-Anne Daviss była autostopowiczką w Europie Środkowej. Ale w 1976 r. Zmieniła się trajektoria jej kariery.

Poważne trzęsienie ziemi zniszczyło wiele domów w gwatemalskiej wiosce, w której mieszkała w tym czasie, co spowodowało, że kilka kobiet w ciąży zaczęło wcześnie rodzić.

„Musiałam nauczyć się pakować konia, wychodzić do wiosek i dowiedzieć się, co się dzieje”, mówi Healthline. „Za każdym razem, gdy przybyłem, ludzie podbiegali do mnie i pytali:„ Czy jesteś położną? ”, A ja odpowiadałam, że nie, ale mogę pomóc.”

Tak więc rozpoczęło się najwcześniejsze szkolenie położne.

Daviss spędził cztery lata w Gwatemali, pracując razem z lokalnymi położnymi, aby nauczyć się swoich praktyk. Stamtąd spędziła trochę czasu na wsi w Alabamie, pomagając kobietom w ciąży o niskich dochodach, których nie było stać na lekarza, zanim przyjechała do Ottawy w prowincji Ontario na początku lat 80.

W końcu rozpoczęła własną praktykę położnictwa, choć minie kilka lat, zanim jej zawód zostanie uznany i uregulowany przez rząd Kanady.

Dowiedz się więcej o położnictwie w Stanach Zjednoczonych tutaj.

W ciągu 40 lat od pierwszego porodu w Ameryce Środkowej Daviss podróżowała po całym świecie - od Terytoriów Północno-Zachodnich w Kanadzie po Niemcy i Afganistan - aby studiować między innymi praktyki rodzenia dzieci.

Oprócz wyjątkowej podróży do położnej, Daviss wyróżnia się spośród wielu innych świadczeniodawców specjalizujących się w porodach, a także jej wiedzy specjalistycznej w zakresie porodowego zamykania pochwy. Oznacza to urodzenie dziecka, które ma stopę lub dno pierwsze zamiast pochwy w pierwszej kolejności zamiast porodu przez cesarskie cięcie, powszechnie znane jako „C”.

W rzeczywistości Daviss podjęła swoją misję, aby ponownie włączyć do głównego nurtu poród pochwy

Pod pewnymi względami Daviss, który wykłada także na wydziale badań kobiet i gender na University of Carleton w Ottawie, może być uważany za radykalnego.

W zeszłym roku pomogła opublikować badanie, w którym stwierdzono, że kobieta rodząca dziecko z zamkiem w pozycji pionowej przynosi znaczne korzyści - klęcząc, na rękach i kolanach lub stojąc - w porównaniu z leżeniem na plecach.

„Wiemy już z przeprowadzonych badań, że miednica jest dynamiczna, a dziecko wije się, gdy miednica zmienia kształt. Jak to się stało, że wylądowaliśmy z kobietami płasko na plecach i ludzie tak naprawdę myśleli, że to normalne? ” Muzy Daviss. „To całkowicie nienormalny sposób na dziecko”.

Strach wokół narodzin zamków

Kiedy kobieta przedstawia ciążę zamkową, która zdarza się w 3–4 procentach porodów całorocznych, American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) zaleca, aby jej dostawca opieki zdrowotnej próbował ręcznie przekręcić dziecko w macicę, ilekroć jest to możliwe, w drodze procesu nazywany zewnętrzną wersją głowową. To stawia głowę dziecka w dół do porodu.

Jeśli to nie zadziała, ACOG ustalił w 2006 r., Że decyzja o tym, czy wykonać cesarskie cięcie lub dostawę do pochwy powinna zależeć od doświadczenia dostawcy.

Towarzystwo położników i ginekologów z Kanady ma podobne stanowisko w sprawie umiejętności i doświadczenia lekarza.

ACOG zauważa również: „Poród cesarski będzie preferowanym sposobem porodu dla większości lekarzy ze względu na malejącą wiedzę specjalistyczną w zakresie dostarczania zamków dopochwowych”.

Lub, jak to ujmuje Amerykańskie Stowarzyszenie Ciążowe: „Większość pracowników służby zdrowia nie wierzy w próbę porodu dopochwowego w przypadku pozycji zamka”.

Od dziesięcioleci standardem opieki nad dziećmi z zamkami jest poród cesarski, powszechnie znany jako sekcja C, częściowo dzięki odkryciom wcześniejszego badania znanego jako Termin Breech Trial.

Kierowana przez naukowców z University of Toronto, randomizowana kontrolowana próba analizowała wyniki, koncentrując się na śmierci i zachorowalności matek i dzieci ponad 2000 kobiet z ciążami zamkowymi w 26 krajach w latach 1997–2000.

Według danych niemowlęta zamkowe, które urodziły się podczas planowanego cesarskiego porodu, miały większe szanse na przeżycie niż te, które urodziły się podczas planowanego porodu z pochwy. Poinformowali o poważnej zachorowalności noworodka u 3,8 procent dzieci urodzonych pochwowo, w porównaniu do 1,4 procent niemowląt urodzonych przez cesarskie cięcie.

Ale od czasu, gdy badanie to zostało przyspieszone do publikacji, wielu krytyków, w tym Daviss, wyraziło obawy dotyczące jego ważności

„To była jedna z głównych rzeczy, które sprawiły, że gwóźdź do trumny narodził się na całym świecie” - mówi Daviss. „Nie tylko w Ameryce Północnej. Było to również w Ameryce Południowej, Izraelu, Afryce Południowej, Australii, Nowej Zelandii - było okropnie. ”

Jeden z ekspertów napisał w American Journal of Obstetrics and Gynecology, że w oparciu o szereg czynników, w tym „poważne pytania dotyczące ogólnego przestrzegania kryteriów włączenia”, „należy wycofać pierwotne zalecenia dotyczące próby zamka”.

Na przykład protokół miał obejmować tylko matki w ciąży z pojedynczymi płodami; w badaniu stwierdzono jednak dwa zestawy bliźniaków w 16 przypadkach śmierci okołoporodowej.

Jednym z problemów związanych z urodzeniem dziecka z zamkiem jest to, że jego głowa zostanie uwięziona, gdy schodzi z kanału rodnego. Daviss mówi, że porody zamków są zwykle trudniejsze, ponieważ wymagają więcej manewrów.

„Ponieważ głowa jest ostatnią rzeczą, która wyjdzie na jaw, istnieje obawa, że ​​dziecko weźmie oddech, i robią to, często tak robią, ale to nie znaczy, że mamy wyższą śmiertelność z pochwy w porównaniu do cesarskiego cięcia rodzi zamki - mówi. „[Wyższe wskaźniki śmiertelności nie wydają się być prawdą w miejscach z dobrymi protokołami i doświadczonym personelem… ale nadal istnieje ogromny strach przed porodami pochwy”.

W rzeczywistości badanie z 2006 r., Które skupiło się na kobietach w Belgii i Francji, które prezentowały dzieci z zamkiem, wykazało, że śmiertelność lub zachorowalność „nie różniły się znacząco między planowanymi grupami porodowymi i cesarskiego cięcia”.

Daviss twierdzi, że kolejną wadą Term Breech Trial jest to, że nie uwzględnił odpowiednio doświadczenia świadczeniodawcy. Wygląda na to, że naprawdę próbowali zmusić praktykującego do zrobienia większej liczby bryczesów, niż zwykle im się podobało, mówi.

Wcześniej zamki były po prostu „odmianą normy”

Daviss jest jedyną położną w Kanadzie, która otrzymała przywileje szpitalne, aby uczestniczyć w porodach przednich bez przeniesienia na położnictwo.

W ciągu 40 lat położnej uczestniczyła w ponad 150 planowanych porodach pochwy.

„Wszedłem w to w czasie, gdy zamki nie były uważane za bardzo niebezpieczne” - mówi. „Uznano to za odmianę normy. Uznano to za coś, co naprawdę trzeba wiedzieć, jak to zrobić i trzeba mieć umiejętności, aby to zrobić. ”

Jedną z tych planowanych dostaw zamków była mama ottawska Val Ryan. W wywiadzie dla CBC Radio z 2016 roku Ryan powiedziała, że ​​jest w 32 tygodniu ciąży, kiedy dowiedziała się, że jej córka jest zamkiem. „Byłem bardzo zdenerwowany i przestraszony, ponieważ myślałem, że oznacza to automatyczny przekrój C.”

"Kto Ci to powiedział?" pyta ankieter.

„Tak naprawdę nikt mi nie powiedział”, odpowiada. „To były rzeczy, które słyszałem od innych ludzi… ale to był mit. Nie chciałem sekcji C. Nie chciałem poważnej operacji i wszystkich potencjalnych komplikacji po operacji. Chciałem urodzić się naturalnie. ”

„Betty-Anne była w stanie złapać moje dziecko, jak mówi żargon, uratować moje dziecko”, kontynuuje Ryan. „Dla mnie było niesamowicie, ponieważ w pokoju nie było lekarza, to były bardzo piękne narodziny. Moja historia jest dość antyklimatyczna; nie ma dramatu, nie ma stresu, nie ma lekarzy ”.

Daviss mówi, że każda matka ma inne zdanie na temat idealnego porodu. Jej celem jest pomoc kobietom w uzyskaniu większej wiedzy na temat ich opcji, co oznacza dzielenie się informacjami opartymi na dowodach.

W końcu cesarskie cięcie jest poważną operacją, która wiąże się z własnym zestawem ryzyka. Mówi, że to nie jest „banalna sprawa” dla kobiet. W 2016 r. 32 procent wszystkich urodzeń nastąpiło przez cesarskie cięcie w Stanach Zjednoczonych. W Kanadzie wskaźnik ten wynosił 28 procent.

W wielu szpitalach współczynnik przekroju C jest znacznie wyższy niż średnia i często można go uniknąć. W Kalifornii wskaźniki przekroju C dla matek niskiego ryzyka wahają się od 12 do 70 procent.

Daviss pracuje również nad tym, aby lekarze znów poczuli się dobrze z zamkiem. Podróżowała po całym świecie, prowadząc warsztaty i prezentacje na temat narodzin zamków w szpitalach i konferencjach.

„Problem zamków naprawdę dotyczy zagadnień umiejętności, polityki i hierarchii - nie tylko w szpitalach, ale w społeczeństwie - oraz zapotrzebowania konsumentów i prawdziwych życzeń matek” - mówi Daviss.

„Narodziny mają być miejscem, w którym witasz kogoś na świecie, który będzie twoją dumą i radością. Przejęcie tych narodzin w sposób, w którym czujesz się poza kontrolą, ponieważ praktykujący chcą mieć kontrolę ze względu na swój strach, oznacza to, że pracujemy pod górę. Myślę, że gdybyśmy wszyscy mogli zawrócić i zbiegać razem ze wzgórza, działałoby to lepiej. ”

Przeczytaj o rosnącej popularności położnych. Jeszcze w tym tygodniu ostatnia część naszej serii wyjaśni, w jaki sposób położne robią znacznie więcej niż „łapią dzieci” - zapewniają niezbędną opiekę kobietom bez dzieci.

Kimberly Lawson to były redaktor naczelny gazety, który stał się niezależnym pisarzem z siedzibą w Gruzji. Jej pismo, które obejmuje tematy od zdrowia kobiet po sprawiedliwość społeczną, znalazło się w magazynie O, Broadly, Rewire.News, The Week i nie tylko. Kiedy nie zabiera swojego malucha na nowe przygody, pisze wiersze, ćwiczy jogę i eksperymentuje w kuchni. Śledź ją na Twitterze.