W jaki sposób konta Acne Positive pomagają ludziom inaczej postrzegać wypryski

Zawartość

• Recenzja dla

Christina Yannello pamięta swój pierwszy wybuch tak żywo, jak większość ludzi pamięta swój pierwszy pocałunek lub okres. W wieku 12 lat nagle pojawił się pryszcz między brwiami, a chłopiec z jej piątej klasy bez ogródek zapytał, co jest na jej twarzy.

„To był dla mnie kluczowy moment” – mówi Yannello. „Wtedy nawet nie wiedziałam, co mam na twarzy ani jak się tym zająć”.

A to był dopiero początek. W ciągu następnej dekady jej trądzik ustępował i płynął z całkowicie nieustępliwego do wyraźnego i kontrolowanego iz powrotem. Jako nastolatka dermatolodzy poddali ją różnym zabiegom chemicznym i antybiotykom, bez powodzenia w radzeniu sobie z jej skłonną do wyprysków skórą. Doustna antykoncepcja sprawiła, że ​​jej nastoletni trądzik zniknął na kilka lat, by potem powoli powrócić w pierwszym roku studiów. Posmarowała się miejscowymi lekami i kremami, zażyła antybiotyki, przerzuciła się na wkładkę domaciczną i ostatecznie zamieniła ją na inną pigułkę antykoncepcyjną. Nic z tego nie robiło różnicy.

„Moja skóra stała się całkowicie niemożliwa do opanowania – nie miałam już kontroli” – mówi Yannello. „Nie wspominając o tym, że odbiło to na mnie ogromne psychiczne i emocjonalne konsekwencje. Byłam tak zawstydzona, że ​​nie mogłam już wychodzić, a nawet być przed moimi współlokatorami bez makijażu”.

Mimo to wahała się, czy przejść na Accutane, lek stosowany w ciężkim, torbielowatym trądziku, który nie zareagował na inne terapie, i chciała trochę zagłębić się w lek na receptę, zanim go wypróbuje. W swoich internetowych badaniach Yannello odkryła w mediach społecznościowych ukrytą, pozytywną na trądzik subkulturę, która zmieniła sposób, w jaki sobie radziła, a nawet myślała o jej wybuchach.

Ponad 130 000 postów zawiera hashtag #acnepositivity na Instagramie, a popularność jest tak autentyczna. Nie zobaczysz aerografowanej skóry, grubych warstw kryjącego podkładu i podpisów przedstawiających błogie, bezstresowe życie, ale raczej osoby z odsłoniętą twarzą, które pewnie pokazują swoje przełomowe chwile, dzieląc się ulubionymi produktami do pielęgnacji skóry i detalami szczere historie o próbach leczenia, przemianach i doświadczeniach z zawstydzaniem skóry. „Widzenie w kółko tego samego obrazu, tej samej twarzy, tej samej jasnej skóry staje się męczące — wiem, że to negatywnie wpłynęło na moje samopoczucie emocjonalne i psychiczne” — mówi Yannello. „Ale ta realność i autentyczność to po prostu coś, czego nie widać na co dzień”.

Mieszanka zaradności i wrażliwości społeczności społeczności pozytywnej na temat skóry nie tylko zainspirowała Yannello do wypróbowania Accutane i założenia własnego konta, @barefacedfemme, ale także pomogła jej przekształcić się z osoby cierpiącej na trądzik, deprecjonującej siebie w osobę pewną siebie i wolną od własnej skóry , ona mówi. „Widząc, jak inni ludzie przechodzą [problemy ze skórą] i odnoszą się do nich, zmieniłem mój sposób myślenia – na nowo napisałem narrację w mojej głowie” – wyjaśnia. „Ci ludzie mi pomogli, więc chciałem pomóc komuś innemu”.

Innym głosem w ruchu Acne positivity jest Constanza Concha, która prowadzi @skinnoshame i daje jej prawie 50 000 obserwujących surowe spojrzenie na jej życie, zajmując się trądzikiem guzkowo-torbielowatym (trądzikiem, który jest głęboko w skórze i może powodować twarde, bolesne torbiele). Misja stojąca za każdym z jej postów jest prosta: być reprezentacją, której nigdy nie miała w swoim dzieciństwie. „Chcę być tym, kim chciałem”, mówi Concha. „Nie chcę, żeby ktoś inny przeżywał samotność i źle się czuł tak, jak ja. Jeśli masz reprezentację, jeśli masz kogoś, kto przechodzi te same zmagania co ty i ma taką samą skórę jak ty, myślę, że zmieni się twój sposób myślenia i poczujesz się bardziej komfortowo ze sobą.

I dokładnie to stało się z Vanessą Sasada. Zaczęła zauważać w mediach społecznościowych bardziej skoncentrowane na trądziku, pozytywne konta dotyczące skóry i zdała sobie sprawę, że wiele z nich było prowadzonych przez osoby, które miały skórę podobną do jej skóry. Następnie, w środku szczególnie złego wybuchu, zebrała się na odwagę, by założyć własne konto @tomatofacebeauty. „Pomyślałem, że jeśli zacznę publikować swoją nagą twarz i pokazywać, jak wygląda moja prawdziwa skóra, to również zacznę być bardziej pewny siebie i zaakceptuję swój trądzik” – mówi Sasada. „Chciałem zacząć obejmować moją skórę bez względu na stan, w jakim się znajdowała”.

W ciągu zaledwie trzech miesięcy od opublikowania blizn po trądziku, zestresowanej skóry i makijażu, Sasada mówi, że jej pewność siebie gwałtownie wzrosła. „Zanim założyłem konto, pierwszą rzeczą, którą zrobiłem, gdy się obudziłem, było usiąść przed lustrem, przeanalizować moją skórę i sprawdzić, czy podczas snu pojawiły się nowe wypryski” – mówi. „Wiele razy się zdarzało, a to po prostu zrujnowałoby mój dzień. Teraz, jeśli dostanę nowy pryszcz, to nic wielkiego. Nie mam już obsesji na punkcie swojej skóry ani nie patrzę godzinami w lustro, próbując czegoś szukać.

Matt Traube, psychoterapeuta specjalizujący się w psychologicznych aspektach chorób skóry, mówi, że posiadanie tego bezstresowego podejścia do wyprysków i wyprysków może potencjalnie pomóc również w poprawie problemów skórnych. „Wiemy na pewnym poziomie, że stres może negatywnie wpłynąć na trądzik” – wyjaśnia. „Więc jeśli martwisz się trądzikiem, to cała ta pozytywna reakcja na trądzik zmniejsza twój wstyd i zakłopotanie z tego powodu, nagle, gdy wychodzisz w świat lub pokazujesz swoją twarz ludziom, doświadczasz mniej stresu… .i myślę, że może mieć wpływ na sam trądzik."

Poza tym, kiedy wychodzi, Sasada nie czuje presji, by przy każdej okazji nakładać pełny makijaż, tak jak kiedyś. „Nie wiedzieli, jak poważny był mój trądzik, ponieważ tak dobrze potrafiłam go ukrywać przez tak długi czas i zawsze czułam, że żyję w kłamstwie” – wyjaśnia. „Zanim opublikowałem moje pierwsze zdjęcie, nigdy nie pokazałem swojej nagiej twarzy, ale teraz nie jest to przerażające i czuję się o wiele bardziej komfortowo, pokazując swój trądzik w całej okazałości”.

Ten akt pełnego zaakceptowania tego, kim jesteś jako człowiek z trądzikiem – nawet jeśli czujesz się wrażliwy lub zdenerwowany przed wystawieniem się na zewnątrz – zamiast wstydu, ukrywania wyprysków lub całkowitego unikania widzenia innych, jest ważnym krokiem w normalizacji to, mówi Traube. „Uczłowieczasz doświadczenie w sposób, który ma nie tylko wpływ na ciebie, na osobę, która to robi, ale także robiąc to na platformie takiej jak media społecznościowe (lub występując publicznie w sposób, w którym zasadniczo jesteś właścicielem to), wtedy pozytywnie wpływasz na innych ludzi, którzy cierpią z tego powodu na swój własny sposób” – wyjaśnia.

Chociaż opinie nie zawsze są pozytywne – Concha otrzymała sporą część DM z ostrą krytyką i niepożądanymi sugestiami dotyczącymi leczenia – częściej niż nie, podatność na publikowanie surowych, nieedytowanych zdjęć pryszczy i innych problemów skórnych popłaca. Sekcje komentarzy na wielu kontach acne positivity są zalane wiadomościami z podziękowaniami od obserwujących, którzy czują się uznani, widziani i akceptowani.

„Myślę, że więcej osób dzieli się swoimi podróżami, przez co trądzik nie jest aż tak wielkim społecznym tabu” – mówi Yannello. „Nie musisz czuć się niepewnie przed wyjściem z pryszczem i nie musisz czuć, że trzeba go zakryć. Myślę, że to bardzo ważne, aby młodsze kobiety dorastały zdały sobie sprawę z tego trądziku nie jest zła rzecz."

Recenzja dla