Życie z zespołem chronicznego zmęczenia: 11 lekcji od mojej teściowej

Zawartość

• 1. Życie z CFS nie jest złe.
• 2. Mieszkanie ze swoją „teściową” wiąże się z pewnymi korzyściami.
• 3. Nie możesz pokonać swojej teściowej.
• 4. Odrobina życzliwości może pomóc.
• 5. W żadnym wypadku NIE angażuj swojej teściowej w sporty ekstremalne.
• 6. Cokolwiek robisz: Wybierz swoje bitwy.
• 7. Nie wygrasz każdej bitwy.
• 8. Rzuć jej kość od czasu do czasu.
• 9. Najlepszym przyjaciołom nie przeszkadza, że ​​MIL oznacza to samo.
• 10. Zaakceptuj rzeczy, których nie możesz zmienić.
• 11. Zmień to, co możesz.

Wyobraź to sobie. Żyjesz szczęśliwie. Dzielisz swoje życie z mężczyzną swoich marzeń. Masz kilkoro dzieci, pracę, którą lubisz przez większość czasu, hobby i przyjaciół, dzięki którym jesteś zajęty. Pewnego dnia wprowadza się twoja teściowa.

Nie wiesz, dlaczego. Nie zaprosiłaś jej i jesteś prawie pewna, że ​​twój mąż też nie. Wciąż myślisz, że odejdzie, ale zauważasz, że jej torby zostały dokładnie rozpakowane i za każdym razem, gdy wspominasz o jej zbliżającym się wyjeździe, zmienia temat.

Cóż, nie różni się to od tego, jak doszedłem do zespołu chronicznego zmęczenia. Widzisz, dla mnie, podobnie jak w przypadku większości osób z CFS, zespół chronicznego zmęczenia pojawił się w formie czegoś, co uważałem za zwykłą grypę żołądkową. Jak na krótką wizytę u teściowej, przygotowałem się psychicznie na kilka dni nieszczęść i nieprzyjemnych przerw i zakładałem, że za kilka dni życie wróci do normy. Tak nie było. Objawy, zwłaszcza miażdżące zmęczenie, zagościły w moim ciele i po pięciu latach wydaje się, że moja metaforyczna teściowa wprowadziła się na dobre.

To nie jest idealna sytuacja i wciąż mnie wprawia w zakłopotanie, ale to nie wszystkie złe wieści. Lata życia z „nią” nauczyły mnie kilku rzeczy. Mając teraz takie bogactwo informacji, myślę, że każdy powinien wiedzieć, że…

1. Życie z CFS nie jest złe.

Jak każdy szacowny związek MIL-DIL, życie z chronicznym zmęczeniem ma swoje wzloty i upadki. Czasami nie możesz oderwać głowy od poduszki ze strachu przed jej gniewem. Ale innym razem, jeśli będziesz stąpać lekko, możesz minąć tygodnie, a nawet miesiące, bez znaczącej konfrontacji.

2. Mieszkanie ze swoją „teściową” wiąże się z pewnymi korzyściami.

Któregoś dnia koleżanka zapytała mnie, czy chciałbym dołączyć do niej w przeczesywaniu okolicy sprzedającej czekoladowe migdały. Odpowiedź była prosta: „Nie. Dzisiaj wieczorem będę zabawiał moją teściową ”. Mieszkanie z tym mniej niż pożądanym gościem nie ma wielu zalet, więc uważam, że używanie go od czasu do czasu jako (ważnej) wymówki jest uczciwe.

3. Nie możesz pokonać swojej teściowej.

Chociaż byś chciał, nie możesz pokonać CFS fizycznie lub metaforycznie, ponieważ niektórzy mogą „pokonać” lub wyleczyć inną chorobę. Wszelkie próby walki, przeciwstawienia się lub w inny sposób pokonania go tylko pogarszają życie z nim. Powiedziawszy to…

4. Odrobina życzliwości może pomóc.

Kiedy mam do czynienia z tym niechcianym mieszkańcem w moim życiu, uważam, że najlepiej jest po prostu okazywać życzliwość na wszystkie sposoby. Opiekuńcze, spokojne i cierpliwe podejście często prowadzi do okresów, które w żargonie CFS nazywamy „remisją” - okresem, w którym objawy ustępują i można zwiększyć ich poziom aktywności.

5. W żadnym wypadku NIE angażuj swojej teściowej w sporty ekstremalne.

Prawdziwym kicker CFS jest paskudna mała rzecz zwana. Mówiąc najprościej, jest to wszystko okropne, jakie odczuwasz od 24 do 48 godzin po intensywnym wysiłku fizycznym. Więc chociaż twoja teściowa może sprawiać wrażenie, jakby dobrze się bawiła na torze BMX, nie popełnij błędu, każe ci zapłacić później. Nie wiadomo, jakich obrażeń może doznać i jak długo będziesz musiał o nich słyszeć.

6. Cokolwiek robisz: Wybierz swoje bitwy.

Syndrom chronicznego zmęczenia nigdy nie przegapi okazji, by być usłyszanym, gdy, powiedzmy, spędzasz późną noc z przyjaciółmi lub próbujesz ciężko pracować w ogrodzie. Wiedząc o tym, idę walczyć z tą chorobą tylko wtedy, gdy jest to tego warte. Dla mnie oznacza to odmawianie takich rzeczy, jak biuro socjalne lub wolontariat dla PTA. Ale koncert Gartha Brooksa? O TAK!

7. Nie wygrasz każdej bitwy.

Moja metaforyczna teściowa to budząca grozę postać. Z pewnością nadejdą złe czasy, które w języku CFS nazywamy „nawrotami”. Kiedy tak się dzieje, nie mogę wystarczająco podkreślić siły akceptacji porażki jako pierwszego kroku w kierunku powrotu do zdrowia. Dla własnego dobra wykorzystuję te chwile do wypicia dużej ilości herbaty z MIL, zapewniam ją, że wszystko będzie w porządku i przekonuję ją, żeby oglądała ze mną Opactwo Downton, dopóki nie będzie gotowa zakopać topora.

8. Rzuć jej kość od czasu do czasu.

Czasami może się wydawać, że Twoja MIL jest w potrzebie. Chce odpocząć, nie chce dziś wykopywać chwastów, praca jest dla niej zbyt stresująca, chce leżeć w łóżku nie później niż o 20:00. … Lista jest długa. Na miłość boską, rzucaj jej kością od czasu do czasu! Nie. Zerwij to. Rzuć jej tyle kości, ile chce, a potem trochę. Obiecuję, że twoje zdrowie będzie tego warte.

9. Najlepszym przyjaciołom nie przeszkadza, że ​​MIL oznacza to samo.

Zawsze miałam dobrych przyjaciół, ale nigdy nie ceniłam ich bardziej niż przez ostatnie pięć lat. Są dobrzy i wierni i nie mają nic przeciwko temu, że moja teściowa zdecyduje się spowolnić nas na wycieczce - lub nawet jeśli nalega, abyśmy zamiast tego zostali w domu!

10. Zaakceptuj rzeczy, których nie możesz zmienić.

Nie zgadzałem się na ten cały układ życia. Błagałem i błagałem, aby moja MIL zamieszkała gdzie indziej. Zostawiłem nawet jej rzeczy na progu, mając nadzieję, że zrozumie podpowiedź, ale bezskutecznie. Wygląda na to, że zostanie tutaj, więc lepiej…

11. Zmień to, co możesz.

Bez wątpienia, kiedy choroba wkracza do twojego życia bez zapowiedzi i zamieszkuje, może wywołać w tobie złość, porażkę i bezsilność. Jednak dla mnie nadszedł moment, w którym te uczucia musiały ustąpić miejsca i bardziej konstruktywnie skupić się na tym, co mogę zmienić. Na przykład mogłabym być mamą. Mogłem ćwiczyć tai chi i rozpocząć nową karierę pisarską. Są to rzeczy, które uważam za przyjemne, satysfakcjonujące, a co najważniejsze, moja teściowa uważa je za całkiem przyjemne!

Jeśli jedna rzecz stała się jasna podczas mojej podróży z tą chorobą, to jest to, że wszyscy jesteśmy wezwani, aby jak najlepiej wykorzystać nasze sytuacje życiowe. Kto wie? Pewnego dnia mogę się obudzić, a moja metaforyczna współlokatorka mogła znaleźć sobie inne mieszkanie. Ale można śmiało powiedzieć, że nie wstrzymuję oddechu. Na dzień dzisiejszy cieszę się, że mogę to jak najlepiej wykorzystać i brać lekcje, gdy nadejdą. Jak radzisz sobie z zespołem chronicznego zmęczenia? Podziel się ze mną swoimi doświadczeniami!

Adele Paul jest redaktorką FamilyFunCanada.com, pisarką i mamą. Jedyne, co kocha bardziej niż randki na śniadaniu ze swoimi przyjaciółmi, to 20:00. przytulanie się w jej domu w Saskatoon w Kanadzie. Znajdź ją na http://www.tuesdaysisters.com/.