Jak radzić sobie z utratą przyjaciół, gdy masz depresję

Zawartość

• Ból związany z zerwaniem przyjaźni pozostał ze mną przez długi czas
• Znaleźć mój głos
• Znajdź zamknięcie i akceptację
• Skoncentruj się na swoich bliskich

Zdrowie i dobre samopoczucie dotykają każdego z nas inaczej. To historia jednej osoby.

W życiu każdy traci i zdobywa przyjaźnie i relacje; to nieuniknione.

Ale odkryłem, że uderzenie utraty kogoś, komu ufałem, kiedy miałem do czynienia z depresją lub nawrotem mojego zaburzenia odżywiania, było znacznie bardziej intensywne.

Jedną z najtrudniejszych rzeczy, które musiałem zaakceptować po wyleczeniu z choroby psychicznej, jest to, że po drodze stracę części mojego systemu wsparcia.

Depresja może powodować, że czujesz się samotny lub wycofujesz się społecznie. Dodaj do tego bolesne zerwanie z przyjacielem, a całkowicie znikniesz z kręgów społecznościowych.

Nauczyłem się wiele o mojej sile, pokonując te trudne straty, a także zyskałem jasność co do tego, kto z moich przyjaciół naprawdę będzie tam przez moje najgorsze (i najlepsze!) Dni.

Ból związany z zerwaniem przyjaźni pozostał ze mną przez długi czas

Jedną z pierwszych strat, które spotkałem z powodu moich zmagań z chorobą psychiczną, były dwie przyjaźnie, które miałem aż do ostatniego roku liceum. Jedna dziewczyna była pierwszą osobą, której zwierzyłem się z problemów z zaburzeniami odżywiania.

Byliśmy zwartą grupą trzech osób. Aż mnie zostawili.

Te straty były druzgocące.

Walczyłem nawet, widząc ich w salach w szkole. Wstydziłem się, ponieważ postanowili przestać ze mną rozmawiać w wyniku moich zmagań z depresją. Czułem się jak moja wina.

Poczucie straty, którego doświadczyłem, zostało znacznie wzmocnione, ponieważ zmagałem się wówczas z depresją i myślami samobójczymi.

Izolowałem się i często odwoływałem plany z powodu mojej depresji i zaburzeń odżywiania. Włożyłem całą energię w te dwie przyjaźnie. Z czasem jednak zbliżyli się do siebie, gdy rozeszliśmy się.

Moi przyjaciele rozumieli przez długi czas, dopóki nie chcieli już poradzić sobie z moją depresją.

Po utracie tych przyjaciół poczułem się bardziej samotny niż kiedykolwiek.

Powierzyłem też przyjacielowi moje problemy ze zdrowiem psychicznym, takie jak samookaleczenie, tylko po to, by kazała jej powiedzieć kolegom z klasy.

To był najbardziej bolesny przykład tego rodzaju „przyjaźni”. Wydawała się świetna i bardzo wspierająca, kiedy rozmawialiśmy. Ta zdrada zaufania trwała od dawna.

Moje 23-letnie ja nadal płacze przez kilka dni i wciąż odczuwa ten ogromny ból, ponieważ nigdy nie wyraziłem siebie ani nie zamknąłem się, gdy miałem 15 lat.

Zamiast tego od tego dnia udawałem, że nie walczę z samookaleczeniem. Przełknąłem ranę i zachowywałem się jak u mnie w porządku. Nie pozwoliłem sobie na głos.

Chciałbym też zabrać głos za siebie, gdy moi najlepsi przyjaciele zdegradowali mnie ze znajomych do znajomych.

Znaleźć mój głos

Teraz mam się znacznie lepiej i jestem coraz dalej na drodze do wyzdrowienia.

Nie skrzywdziłem siebie przez ponad trzy lata i ogólnie mogę lepiej wyrazić swoje uczucia i potrzeby znajomym.

Mówienie i opowiadanie się za siebie, gdy coś jest nie tak, odegrało kluczową rolę w moim osobistym wyzdrowieniu.

Gdy dowiedziałem się, że mogę użyć swojego głosu, aby skutecznie naprawić lub zakończyć relacje, byłem w stanie porzucić niekonstruktywne przyjaźnie i leczyć.

Jeśli przyjaciel mówi lub robi coś niepokojącego, mówię głośno, ale robię to uprzejmie. Myślę, że naprawiając każdy związek, chcesz spróbować zrozumieć ich stronę, ale nadal przekazywać swoje przemyślenia, abyś mógł zostać wysłuchany i zatwierdzony.

Znajdź zamknięcie i akceptację

Oprócz tego, że zabrałem głos, pomogło mi zrozumieć, że puszczenie kogoś nie oznacza, że ​​go nienawidzisz lub nie życzysz mu dobrze. Każdy mój przyjaciel, którego kochałam bardzo.

Czasami relacje się nie udają, a dwoje ludzi rozstaje się lub nie jest tak blisko, jak kiedyś.

Teraz skupiam się na docenieniu wspaniałych wspomnień, które razem stworzyliśmy.

Moje wyzdrowienie pokazało mi, że nawet w przyjaźniach, które zakończyły się nagle lub źle, mogę znaleźć zamknięcie, uwolnić się od wielu ran, które mnie powstrzymały, i ostatecznie znaleźć siłę, by iść naprzód.

Skoncentruj się na swoich bliskich

Kiedy tracę przyjaźń, na której mi naprawdę zależy, moi bliscy zawsze mnie podnoszą.

Kiedy czuję się winny z powodu zakończenia przyjaźni, moi bliscy zawsze są w stanie potwierdzić, że jestem dobrym przyjacielem i uznać, że naprawdę dbam o ludzi.

Czasami „Lepiej sobie bez nich” może wydawać się zbędne i proste, ale pomogło mi to zrozumieć, że kiedy konflikty przeważają nad pozytywami, oboje ludzie lepiej pożegnali się.

Choć bolesne i rozczarowujące, czasem najlepszym rozwiązaniem jest odpuszczenie.

Koncentrowanie się na tych, którzy pozostają w moim życiu przez burze przypominają mi, że nie jestem beznadziejny ani załamany; są dowodem, że nie jestem winna utraty przyjaźni.

Z czasem i uzdrowieniem nauczyłem się, że nawet jeśli druga osoba bardzo mnie skrzywdzi, moi byli przyjaciele też nie są całkowicie winni.

Zaprzyjaźnienie się z osobą z problemami ze zdrowiem psychicznym może być czasem trudne i staram się też zrozumieć, skąd one pochodzą.

I tak jak możemy stracić przyjaciół podczas depresji, możemy również nawiązać nowe znajomości, znajdując nasze głosy.

Ostatecznie w moim życiu jest mnóstwo pozytywnych wspomnień i osób, które celebruję każdego dnia.

Lexie Manion jest zwolenniczką zdrowia psychicznego, osobą kochającą siebie i mającą pozytywny wpływ na ciało, a także blogerką na rzecz zdrowienia. Wykorzystuje Instagram i swoją stronę internetową, aby udokumentować powrót do zdrowia po depresji i zaburzeniach jedzenia. Lexie dzieli się swoim życiem ze światem, aby zarówno przetwarzać, jak i leczyć poprzez własne zmagania. Ma nadzieję pomóc i zainspirować innych po drodze.