7 okropnych dni bez kawy: eksperyment przeciwlękowy poszedł nie tak

Zawartość

• Wszystkie rzeczy, o których myślałem przez tydzień bez kawy:
• „Absolutnie nie mogę tego zrobić”
• „Wiedziałem, że dostanę migrenę”
• „Nie brałem moich leków na GERD od kilku dni, ale nawet ich nie potrzebuję”
• „Nie mogę kupować”
• „Popołudniowy kryzys energetyczny jest prawdziwy”
• „Nie sądzę, żeby mój niepokój się poprawił”
• Jeśli obfite spożywanie kawy jest moim złym nawykiem, mogę z tym żyć

Zdrowie i dobre samopoczucie dotykają każdego z nas inaczej. To historia jednej osoby.

"Ale najpierw kawa."

To zdanie jest zasadniczo moją filozofią przewodnią w życiu. Od czasu mojej pierwszej filiżanki kawy 12 lat temu, w wieku 16 lat, jestem całkowicie uzależniony od wielu parujących filiżanek dziennie.

Jestem naturalnie zmęczoną osobą. Walczę też ze snem, ponieważ mam uogólnione zaburzenie lękowe (GAD).

Każdego ranka piłem przyzwoitą jedną lub dwie filiżanki kawy, ale odkąd w styczniu zacząłem pracować z domu, moje spożycie kawy gwałtownie wzrosło. Gdy błogi, pełny dzbanek kawy jest już w zasięgu ręki, trudno jest nie wypić trzech lub czterech filiżanek przed południem.

Chociaż podoba mi się korzyści płynące z kawy - przede wszystkim zwiększona energia - wiem, że jest to nawyk, który potencjalnie ma swoje wady.

Eksperci uważają, że wysokie spożycie kofeiny może pogorszyć niepokój i problemy ze snem. Pomimo terapii i innych strategii uważności konsekwentnie staram się trzymać z daleka zmartwienie i przemyślenia.

Może to również być przyczyną choroby refluksowej przełyku (GERD) - którą mam. Mój gastroenterolog wcześniej powiedział mi, żebym przestał pić kawę, aby poprawić mój refluks kwasu.

Mam również zespół jelita drażliwego (IBS). Zawsze myślałem, że kawa pomaga w problemach z jelitami, ale wiem, że kofeina może być wyzwalaczem dla osób z IBS.

Postanowiłem spróbować zrezygnować z kawy na jeden tydzień, nie tylko po to, aby zobaczyć, czy mój niepokój się poprawi, ale także, czy moje GERD i IBS również się poprawią.

Wszystkie rzeczy, o których myślałem przez tydzień bez kawy:

Pierwszy dzień polegał na tym, że skarżyłem się na myśl, że kiedykolwiek podejmę to wyzwanie bez poważnych zmagań.

Oto moje wewnętrzne przemyślenia i spostrzeżenia na temat mojego zdrowia podczas męczącego tygodnia bez kawy.

„Absolutnie nie mogę tego zrobić”

Trzy tygodnie zajęło mi rozpoczęcie tygodniowego wyzwania. Pierwszego dnia mój umysł był zamglony i starałem się skupić na swojej pracy. Poczułam wyrzuty sumienia do kuchni, żeby pozwolić sobie na pół filiżanki kawy.

Drugiego dnia zrobiłem dokładnie to samo, przezwyciężony niezdolnością do przebudzenia się bez kawy.

Wreszcie, w dniu 3, zatoczyłem luki i poszedłem bez kawy.

Jechałam odwiedzić babcię w innym stanie, dlatego nie miałam nic do roboty. To był idealny dzień na rozpoczęcie wyzwania, ponieważ przede wszystkim piję tyle samo kawy, ile koncentruję na pracy pisarskiej.

„Wiedziałem, że dostanę migrenę”

Kilka godzin jazdy samochodem pierwszego dnia bez kawy poczułem, że zbyt dobrze pulsuje mi za prawym okiem.

Dostawałem migreny. Myślałem, że tak się stanie, ponieważ wiedziałem, że niektórzy cierpiący na migrenę mogą odczuwać bóle głowy po odstawieniu kofeiny.

Gdy głowa mi waliła i żołądek zaczął się kręcić, wystrzeliłem migdał Excedrin (który zawiera kofeinę). Ale migrena po prostu nie zniknie. Wziąłem trochę ibuprofenu, zanim w końcu przyznałem, że nadszedł czas, aby wziąć jeden z moich leków na migrenę na receptę.

Następnego dnia dostałem łagodną migrenę, chociaż byłem w stanie zepsuć ją w pączku z lekami, zanim stała się zbyt nie do zniesienia. Trzeciego dnia bez kawy miałem tępy ból głowy.

Dopiero mój czwarty dzień bez kawy nie sprawił mi bólu głowy.

„Nie brałem moich leków na GERD od kilku dni, ale nawet ich nie potrzebuję”

Byłem na codziennym leczeniu GERD, omeprazolu (Prilosec), od lipca ubiegłego roku, kiedy mój kwaśny refluks nie mógł być dłużej kontrolowany przez sporadyczne Tums. Zazwyczaj biorę omeprazol w dwutygodniowych dawkach leczniczych, co oznacza dwa tygodnie z lekami, a następnie tydzień bez.

Odwiedzając babcię, zapakowałem leki GERD, ponieważ byłem w trakcie dwutygodniowej dawki. Kilka dni po powrocie do domu zdałem sobie sprawę, że nie wziąłem jeszcze leku podczas podróży ani go nie rozpakowałem, co oznacza, że ​​nie wziąłem go od prawie tygodnia.

Chociaż miałem trochę refluksu w ciągu tygodnia, to nie było tak ciężkie, jak to zwykle bez leków, i prawdopodobnie dlatego zapomniałem wziąć to.

Jem dość zdrową dietę ubogą w produkty, które zaostrzają GERD, takie jak czosnek, alkohol i smażone potrawy.

Kawa jest jednym z niewielu czynników wywołujących GERD, które są częścią mojej diety, i zawsze zastanawiałem się, czy to winowajca.

„Nie mogę kupować”

Mam zespół jelita drażliwego (IBS). Jest wtórny do celiakii, która może siać spustoszenie w moim zdrowiu jelit.

Mam skłonność do zaparć, więc często mam długie ataki zaparcia kilka razy w roku.

Około trzeciego dnia bez kawy zdałem sobie sprawę, że nie zrobiłem kupy przed wyzwaniem.

Wiadomo, że napoje zawierające kofeinę mają działanie przeczyszczające dla wielu osób, a ja jestem jednym z nich.

Postanowiłem wziąć MiraLAX, dostępny bez recepty środek zmiękczający stolec, aby pomóc w zaparciach.

Skończyło się to kilkakrotnym użyciem zmiękczacza stolca podczas wyzwania, ale nigdy nie byłem w pełni regularny.

„Popołudniowy kryzys energetyczny jest prawdziwy”

Chociaż nie było to łatwe, udało mi się przetrwać większość poranków bez kawy.

Mgła mózgu łagodziła się każdego dnia i chociaż początek poranka był wolniejszy, w końcu wykonałem pracę.

Prawdziwa walka miała miejsce około 15 lub 16 po południu, kiedy poczułem, że zaczynam słabnąć.

Zawsze lubiłem kilka filiżanek zielonej herbaty matcha w nocy, ponieważ zawartość kofeiny jest minimalna i uważam, że uspokaja mój żołądek.

Tęskniłem za tą małą porcją kofeiny każdej nocy i zacząłem zaparzać matcha wcześniej i wcześniej.

Pewnej nocy podczas mojego wyzwania miałem plany zobaczyć Podróż w Wrigley Field, długo oczekiwany rodzinny wypad. Tuż przed wyjazdem żartowałem wszystkim, że potrzebuję drzemki.

Mój brat bliźniak - także główny uzależniony od kofeiny - rzucił mi 5-godzinny zastrzyk energii. Nigdy tego nie próbowałem. Ale desperackie czasy wymagają desperackich środków.

Wypiłem zastrzyk i poczułem ulgę, gdy moje ciało wypełniło się energią zaledwie 20 minut później.

Może nie chcę żyć bez kofeiny, Myślałem.

„Nie sądzę, żeby mój niepokój się poprawił”

Niestety mój niepokój nie poprawił się zauważalnie podczas tego tygodniowego wyzwania.

Wszyscy z niepokojem znajdują rozwiązania, które działają dla nich. Dla mnie kawa to nie wszystko. Nie czułem też żadnej znaczącej poprawy snu. Nadal rzucałem się i obracałem, jak zawsze.

Jestem samozatrudnionym pisarzem i często uważam, że mój najbardziej produktywny czas to od 7 rano do 12 po południu, kiedy jestem pełen kofeiny i mogę przeorać swoją pracę.

Im więcej pracy wykonuję, tym mniej czuję się niespokojny. Bez kawy moja poranna wydajność spadła. Nie pisałem tak szybko. Moje terminy były coraz krótsze i mniej pracy niż zwykle, by pokazać mi godziny spędzone przy komputerze.

To prawie tak, jakby kawa zmniejszyła mój niepokój, ponieważ daje mi energię, której potrzebuję, aby dotrzymać wszystkich terminów.

Jeśli obfite spożywanie kawy jest moim złym nawykiem, mogę z tym żyć

Może dlatego, że mój eksperyment trwał tylko tydzień, ale nigdy nie osiągnąłem komfortu bez kawy.

Nadal czułem się mgliście przez większość poranków i nie mogłem w pełni skupić się na swojej pracy. Bóle głowy ustąpiły już po kilku dniach, ale moja tęsknota za kawą nie zniknęła.

Odliczałem dni, które upłynęły do ​​końca mojego wyzwania, i każdego ranka mogłem znów napić się kilku niebieskich filiżanek kawy.

Obudziłem się pierwszego dnia po moim wyzwaniu i podniecony zaparzyłem dzbanek kawy, ale zatrzymałem się po jednej filiżance. Mój GERD powrócił.

Chociaż życie bez kawy nie poprawiło mojego niepokoju ani IBS, to poprawiło mój GERD.

Zastanawiałem się, czy korzyści, jakie czerpię z kawy, przewyższają potrzebę codziennego przyjmowania leków na refluks żołądkowy.

Jedynym sposobem, aby się dowiedzieć, jest rezygnacja z kawy na dłużej niż tydzień i nie jestem pewien, czy jestem jeszcze gotowy.

Jamie Friedlander jest niezależnym pisarzem i redaktorem z pasją do zdrowia. Jej prace pojawiły się w The Cut, Chicago Tribune, Racked, Business Insider i Success Magazine. Kiedy nie pisze, zwykle można ją znaleźć podróżującą, pijącą dużą ilość zielonej herbaty lub surfującą po Etsy. Więcej jej prac można zobaczyć na jej stronie internetowej. Śledź ją na Twitterze.