Dlaczego biegnę maraton 6 miesięcy po urodzeniu dziecka

Zawartość

• Fitness po porodzie
• Nowy cel
• Recenzja dla

W styczniu zapisałem się na Maraton Bostoński 2017. Jako elitarny maratończyk i ambasador Adidasa, stało się to dla mnie corocznym rytuałem. Bieganie to ogromna część mojego życia. Do tej pory przebiegłem 16 maratonów. Poznałam nawet mojego męża (sprawnego biegacza i kręgarza sportowego) na wyścigu ulicznym w 2013 roku.

Początkowo nie sądziłem, że pobiegnę w wyścigu. W zeszłym roku mój mąż i ja postawiliśmy sobie za cel kolejny cel: założenie rodziny. Ostatecznie jednak rok 2016 spędziliśmy na bezskutecznych próbach. Więc tuż przed ostatecznym terminem rejestracji, postanowiłem oderwać się od „próbowania” i wrócić do normalnego życia i biegania. Los chciał, że tego samego dnia, w którym zapisałam się do prowadzenia Bostonu, dowiedzieliśmy się również, że jesteśmy w ciąży.

byłam więc podekscytowany, ale też trochę smutny. Chociaż zdecydowałam, że będę nadal biegać – trenując przez wczesną ciążę (słuchając swojego ciała i rejestrując mniejsze przebiegi) – wiedziałam, że nie będę mogła uczestniczyć w elitarnym polu, jak zwykle. (Powiązane: Jak bieganie podczas ciąży przygotowało mnie do porodu)

Mimo to cieszyłam się, że w pierwszym trymestrze ciąży przez większość dni byłam w stanie biegać. A kiedy nadszedł Maraton Poniedziałek, poczułam się świetnie. W 14 tygodniu ciąży przebiegłam maraton 3:05 – wystarczająco dobry, by wziąć udział w pierwszych kwalifikacjach bostońskich naszego chłopca. To był najprzyjemniejszy, najzabawniejszy maraton, jaki kiedykolwiek przebiegłem.

Fitness po porodzie

W październiku urodziłam syna Rileya. W szpitalu miałem kilka dni, kiedy ledwo wstałem z łóżka. Swędziało mnie, żeby się ruszyć. Pragnę się pocić, świeżego powietrza i czuć się silnym. Wiedziałem, że muszę wyjść i zrobić wszystko.

Kilka dni później zacząłem z nim chodzić na spacery. A sześć tygodni po porodzie dostałam zgodę od mojej ginekologii położniczej na bieganie. Miałam pewne łzawienie – częste przy porodzie pochwowym – i mój lekarz chciał się upewnić, że jestem całkowicie wyleczona, zanim za bardzo się wysilę. Ciało przechodzi gwałtowne, ogromne zmiany w ciągu pierwszych kilku miesięcy po porodzie, a zbyt wczesne rozpoczęcie może narazić Cię na ryzyko kontuzji. (Warto również zauważyć, że każde ciało jest inne. Miałam koleżanki, które czuły się dobrze biegając zaledwie kilka tygodni po porodzie, a inne, dla których jest to trudniejsze).

Mój przyjaciel stworzył również wyzwanie #3 na 31 grudnia (przebieganie 3 mil przez wszystkie 31 dni w miesiącu), które pomogło mi na nowo przyzwyczaić się do biegania. Kiedy Riley miał 3 miesiące, zacząłem zabierać go ze sobą na niektóre z moich biegów w wózku do biegania. Uwielbia to i to dla mnie świetny trening. (Do nowych mam: Spróbuj pchać wózek pod górę!) Wózek do biegania daje mi również swobodę biegania, kiedy chcę, więc nie muszę czekać, aż mój mąż wróci do domu lub załatwię opiekunkę.

Wkrótce zaczęłam dopasowywać się do ubrania, miałam więcej energii dla syna i lepiej spałam. czułem się jak ja ponownie.

Mój mąż i moi przyjaciele również zaczęli trenować do Bostonu. Miałem poważne FOMO. Ciągle myślałem, jak wspaniale byłoby zobaczyć mojego malucha na trasie i jak by to było wrócić do formy maratonu.

Ale nie chciałem być zawiedziony swoim poziomem sprawności. Jestem bardzo konkurencyjną osobą i byłam świadoma tego, co ludzie myślą o moich wolnych biegach na Strava.Ciągle też porównywałam swoją kondycję do innych kobiet. Kiedy nie mogłem biegać, czułem się naprawdę przygnębiony. Poza tym bieganie maratonu to duże przedsięwzięcie z 6-miesięcznym dzieckiem karmionym piersią w domu – nie byłam pewna, czy będę miała czas na trening. (Powiązane: Wysportowane mamy dzielą się realistycznymi i realistycznymi sposobami, w jakie poświęcają czas na treningi)

Nowy cel

Potem, w zeszłym miesiącu, Adidas poprosił mnie o udział w sesji zdjęciowej do Boston Marathon. Podczas zdjęć zapytali mnie, czy pobiegnę w wyścigu. Początkowo się wahałem. Nie trenowałam i zastanawiałam się, jak długie biegi wpasują się w moje nowe obowiązki mamy. Ale po rozmowie z moim mężem (i podjęciu decyzji o bieganiu z nim naprzemiennie, żeby jedno z nas zawsze było z Rileyem), postanowiłam wyrzucić swoją niepewność przez okno i po prostu to zrobić.

Wiedziałam, że mam okazję zademonstrować, jak trenować w bezpieczny, inteligentny sposób i być dobrym wzorem do naśladowania dla wszystkich młodych mam. Odkąd podjęłam decyzję, byłam zachwycona wszystkimi pozytywnymi opiniami i pytaniami na temat sprawności po porodzie.

Nie mówię wszyscy powinna strzelać, aby przebiec maraton po urodzeniu dziecka. Ale dla mnie to zawsze było moją „rzeczą”. Bez biegania (i bez maratonów) czułem, że brakuje mi kawałka mnie. Nauczyłam się, że ostatecznie robienie tego, co kochasz (czy to zajęcia w studio, spacery czy joga) w bezpieczny sposób i posiadanie czasu dla siebie sprawia, że ​​czujesz się świetnie i ostatecznie czyni cię lepszą mamą.

Moje cele dla Bostonu w tym roku są inne – mają pozostać bez kontuzji i dobrze się bawić. Nie będę się „ścigał”. Uwielbiam maraton bostoński i jestem podekscytowany, że mogę po prostu znów wyjechać na tor, reprezentować wszystkie silne mamy i zobaczyć moje dziecko na mecie.

Recenzja dla