Moje łuszczycowe zapalenie stawów w 3 słowach

Zawartość

• 1. Strata
• 2. Emocjonalne
• 3. Prezenty
• Na wynos

Mimo że mam sekretny romans ze słowami, trudno mi napisać o moim łuszczycowym zapaleniu stawów (PsA) w trzech kategoriach. Jak uchwycić tak wiele z tego, co oznacza życie z PsA, w zaledwie trzech małych słowach?

Mimo to udało mi się zawęzić ją do strat, emocji i prezentów. Oto powody, dla których wybrałem każdy z nich.

1. Strata

Zajęło mi trochę czasu, aby zrozumieć dokładnie, ile strat doświadczyłem z powodu mojego PsA. Prawdę mówiąc, jest wiele dni, kiedy zdaję sobie sprawę, że wciąż nie zaakceptowałem tego, ile straciłem.

Walczę ze wszystkim, co PsA mi odebrał, ale w końcu wiem, że to nie bitwa, którą wygram. Straciłem osobę, którą kiedyś byłem, a także osobę, o której zawsze marzyłem.

Moje dłonie straciły zdolność otwierania nawet najbardziej luźnych słoików, a moje dzieci tęsknią za niekończącą się ilością czystych ubrań, które kiedyś miały. Zmęczenie, ból stawów i wybuchy ukradły mi je wszystkie. Straciłem przyjaźnie, a nawet karierę, na którą spędziłem większość życia przygotowując się.

Każda strata, której doświadczyłem z powodu mojego PsA, odbija się negatywnie na moim związku z bliskimi, a także na moim zdrowiu emocjonalnym.

2. Emocjonalne

Kiedy po raz pierwszy zdiagnozowano u mnie PsA, byłem w stanie uzyskać jasne zrozumienie tego, czego mogę się spodziewać dzięki moim badaniom. Obrzęk stawów, ból i zmęczenie nie były dla mnie niczym nowym, więc diagnoza była ulgą. Ale nie spodziewałem się fali emocji i problemów ze zdrowiem psychicznym towarzyszących temu stanowi.

Mój reumatolog nie ostrzegł mnie przed silnym związkiem między PsA a lękiem lub depresją. Byłem całkowicie ślepy i źle wyposażony, aby rozpoznać oznaki, z którymi walczyłem. Utonęłam pod ciężarem emocjonalnych skutków ubocznych życia z PsA.

Wiem teraz, że bardzo ważne jest, aby wszyscy żyjący z ŁZS byli świadomi oznak przeciążenia emocjonalnego. Podejmij kroki, aby zarządzać swoim zdrowiem emocjonalnym tak samo, jak zdrowiem fizycznym.

3. Prezenty

Co dziwne, biorąc pod uwagę wszystko, co straciłem, wyjaśnienie mojego PsA w trzech słowach nie byłoby kompletne bez uwzględnienia wszystkiego, co zyskałem. Życie z PsA polega na perspektywie.

Tak, nasze ciała bolą. I tak, nasze życie drastycznie się zmieniło od tego, czym byliśmy wcześniej. Tak bardzo straciliśmy.

Nasze zdrowie psychiczne zostało obciążone dużym ciężarem. Ale jednocześnie, z całym bólem, przychodzi możliwość rozwoju. Liczy się to, co postanowimy zrobić z tą szansą.

Życie z PsA pozwoliło mi na głębsze zrozumienie siebie i innych. Dało mi to nie tylko zdolność do empatii z innymi na zupełnie nowym poziomie, ale dało mi tak wyjątkową perspektywę i wgląd w moją zdolność do oferowania innym bardzo potrzebnego wsparcia.

Te rzeczy są prezentami. Empatia, współczucie i wsparcie to dary, które możemy przekazywać innym. Zyskałem silniejsze poczucie własnej wartości i celu.

Zrozumiałem, co to znaczy być „silnym” i każdego dnia udowodniłem sobie, że naprawdę jestem wojownikiem.

Na wynos

Jeśli chodzi o to, życie z PsA lub jakąkolwiek przewlekłą chorobą wiąże się z dużą stratą.

Jest ból, fizyczny i emocjonalny, który opowiada o tym, kim jesteśmy. Dary, które pochodzą z tego bólu, mówią nam, kim mamy być. Mamy okazję błogosławić innym naszą empatią i czerpać dary, które płyną z naszego bólu.

Od nas zależy, jak wykorzystamy te możliwości.

Leanne Donaldson jest wojowniczką z łuszczycą i reumatoidalnym zapaleniem stawów (tak, totalnie uderzyła w lotto z autoimmunologicznym zapaleniem stawów, ludzie). Dzięki dodawanym co roku nowym diagnozom znajduje siłę i wsparcie ze strony rodziny, skupiając się na pozytywach. Jako trzyletnia mama ucząca się w domu, zawsze brakuje jej energii, ale nigdy nie brakuje słów. Wskazówki na temat dobrego życia z przewlekłą chorobą można znaleźć na jej blogu, Facebooku lub Instagramie.