Chciałam udowodnić, że macierzyństwo mnie nie zmieni

Zawartość

• Kolacja - i to, czego mi brakowało
• Połączenia, które chcę zachować

Uroczysta kolacja zorganizowana, gdy byłam w ciąży, miała przekonać znajomych, że „nadal jestem sobą” - ale nauczyłam się czegoś więcej.

Zanim się ożeniłem, mieszkałem w Nowym Jorku, gdzie moi przyjaciele-smakosze i ja uwielbialiśmy wspólne kolacje i głębokie rozmowy do późnych godzin wieczornych. Oczywiście, kiedy osiedliłem się na przedmieściach, rzadziej spotykałem się z przyjaciółmi z miasta, ale nie narzekali, dopóki nie ogłosiłem, że mam dziecko.

Zamiast zasypywać mnie gratulacjami, moja główna grupa ostrzegła mnie, abym nie stał się pełnowartościowym stereotypem z przedmieść. Jeden tak naprawdę powiedział: „Proszę, nie zostań jedną z tych mam, które mówią o swoich dzieciach i niczym więcej”. Auć.

Kiedy więc wydawało się, że macierzyństwo szybko się zbliża, postanowiłam udowodnić swoim sceptycznym przyjaciołom (i dobrze sobie), że jestem tym samym starym sobą. W jaki sposób? Wydając wyszukane przyjęcie dla moich trzech najbliższych przyjaciół i ich bliskich. Żadne dziecko po drodze nie mogło mnie powstrzymać od ugotowania sześciu potraw od podstaw, zorganizowania kolacji dla ośmiu osób i pokazania wszystkim, jak wiele radości nadal sprawia mi przyjemność!

Kolacja - i to, czego mi brakowało

Byłam w siódmym miesiącu ciąży, cały brzuch, kucając, by sprawdzić łososia u brojlera i sięgając na palcach po półmiski nad lodówką. Moi przyjaciele ciągle prosili o pomoc, ale ja ich odpędzałem. Efektem końcowym był pyszny posiłek, którego nie odtworzyłem od kilku lat i dwojga dzieci później - ale byłem zbyt zajęty, by się dobrze bawić.

Często myślę o tej nocy, kiedy spędzam czas z dziećmi, ale myślę gdzie indziej. Chcą, żebym przebrał się lub ponownie przeczytał im ulubioną książkę. Myślę o rozpoczęciu obiadu lub napisaniu artykułu, który mam jutro. Ale zamiast pędzić i psuć zabawę, przypominam sobie, żeby zwolnić i delektować się chwilą.

Wieczór mojej kolacji był ostatnim razem, kiedy cała ośmioro przyjaciół spotykało się przez cały rok. Byłam pozbawiona snu, przystosowując się do życia z noworodkiem. Inni byli zajęci nowością związaną z zaręczynami, planowaniem ślubów.

Często żałowałam, że nie spędziłam czasu na cieszeniu się ich towarzystwem w wieczór kolacji, zamiast tego skupiam się na posiłku. Na szczęście to doświadczenie zmieniło moje spojrzenie na spędzanie czasu z ważnymi osobami. I nikt nie jest ważniejszy niż moje dzieci.

Zrozumiałem, że nie ma linii mety dla macierzyństwa, jak na przyjęciu, i jeśli zawsze biegam dookoła, aby sprawnie załatwić sprawy, gdy moje dzieci są pod nogami, przegapię kapryśne chwile, które sprawiają, że macierzyństwo wart.

Podczas kolacji usłyszałem chichoty dochodzące z salonu, kiedy żonglowałem naczyniami w kuchni, ale postanowiłem pominąć zabawę. Świadomie starałem się tego nie robić z moimi dziećmi. Wchodzę z nimi na podłogę. Chichoczę i łaskoczę. Robię głupie głosy, kiedy czytam im historie. Tańczę, gram w berka i wyobrażam sobie, że jestem wróżką z zapałem. Kolacja może poczekać. Moje dzieci będą małe tylko przez krótki czas.

W tej chwili staram się skupić uwagę na moim synu i córce. Ale macierzyństwo nie zmieniło mnie w drona z jednym zamysłem, który chce rozmawiać tylko o kamieniach milowych dzieci, problemach z treningiem nocnym i technikach rodzicielskich, jak przewidział mój niezbyt taktowny przyjaciel lata temu. Bycie mamą nie zmieniło mojego pragnienia spotkania się z moimi najstarszymi, najdroższymi przyjaciółmi na kolacji i znaczącej rozmowie. Raczej zainspirowało mnie to do połączenia moich dzieci z moją przeszłością.

Połączenia, które chcę zachować

Chociaż czasami ciężko jest wciągnąć dwoje dzieci do miasta - zwłaszcza, gdy trzeba było się uporać z torbami na pieluchy i okryciami do karmienia - starałem się widywać moich starych przyjaciół na tyle często, aby moje dzieci pokochały je tak samo jak niektórzy z ich krewnych. Wszyscy wygrywają: nie tracę utrwalonych przyjaźni, moje dzieci cieszą się uwagą specjalnych dorosłych, a moi przyjaciele poznają ich jako jednostki, a nie tylko abstrakcyjne pojęcie „dzieci”.

Za kilka lat moje dzieci będą chciały wiedzieć, jaka byłam, zanim zostałam mamą, a moi starzy przyjaciele są dokładnie tymi, których chcę odpowiadać na te wścibskie pytania. Gdybym w pełni poddał się życiu na przedmieściach i stracił kontakt z kumplami, nic z tego nie byłoby możliwe.

Ale bez przeprosin poddaję się pewnym aspektom sceptycznego spojrzenia mojej przyjaciółki na macierzyństwo. W naturalny sposób skłaniam się ku zmieniającym się zainteresowaniom moich dzieci, co oznacza, że ​​mam ochotę na malowanie palcami, księżniczki Disneya, piosenki Taylor Swift i nie tylko.

Ale moje relacje z moim synem i córką nie powinny dotyczyć ich zainteresowań, więc czytaliśmy klasyczne książki z obrazkami, które były moimi ulubionymi w latach 70. Gramy w gry, które wypadły z łask, teraz, gdy Candy Crush wyprzedziła Red Rover. Gotujemy razem, odkąd moje dzieci były niemowlętami, bo to jedna z moich pasji… i dlatego, że chcę, aby pewnego dnia mogły przygotowywać wyszukane przyjęcia dla swoich przyjaciół, gdyby zaszła taka atmosfera.

Kiedy miałem wyjątkowo trudny dzień - ze łzami, przerwami i zabawkami porozrzucanymi wszędzie - i wreszcie zabieram wszystkich do łóżka, czuję się wyczerpany, ale zadowolony, wiedząc, że daję moim dzieciom wszystko, co mam bez kompromitują moją własną tożsamość i kwitną. Trochę przypomina to, jak się czułam pod koniec mojej dawno temu kolacji.

Po tym, jak moi przyjaciele wyszli i zostałem wypchany posiłkiem i miałem kuchnię pełną brudnych naczyń, siedziałem przez długi czas, pozwalając, aby zapadło w pamięć, że jestem bardzo w ciąży i bardzo zmęczona. Ale nie mogłam przestać się uśmiechać, bo zdałam sobie sprawę, że przez cały wieczór udało mi się przekonać najważniejszego sceptyka tego całego macierzyństwa, że ​​nie będzie w stanie zmienić tego, kim jestem w środku: ja .

Lisa Fields jest niezależną pisarką na pełny etat, która specjalizuje się w tematach dotyczących zdrowia, odżywiania, sprawności fizycznej, psychologii i rodzicielstwa. Jej prace zostały opublikowane w Reader’s Digest, WebMD, Good Housekeeping, Today’s Parent, Pregnancy i wielu innych. Możesz przeczytać więcej o jej pracy tutaj.