Wędrówki po Grecji z totalnymi nieznajomymi nauczyły mnie, jak czuć się komfortowo ze sobą

Zawartość

• Recenzja dla

Podróżowanie jest obecnie wysoko na liście priorytetów prawie każdego tysiąclecia. W rzeczywistości badanie Airbnb wykazało, że milenialsi są bardziej zainteresowani wydawaniem pieniędzy na doświadczenia niż posiadaniem domu. Podróże w pojedynkę również stają się coraz popularniejsze. Ankieta MMGYGlobal przeprowadzona wśród 2300 dorosłych Amerykanów wykazała, że ​​37 procent millenialsów zamierzało odbyć w ciągu najbliższych sześciu miesięcy przynajmniej jedną podróż w celach wypoczynkowych.

Nic dziwnego, że do akcji włączają się również aktywne kobiety. „Ponad jedna czwarta wszystkich podróżnych na naszych aktywnych wakacjach brała udział w pojedynkę”, mówi Cynthia Dunbar, dyrektor generalna REI Adventures. „[I spośród] wszystkich naszych podróżujących samotnie, 66 procent to kobiety”.

Właśnie dlatego marka zleciła przeprowadzenie ogólnokrajowego badania, aby dowiedzieć się, jak naprawdę jest zaangażowane kobiety w świat turystyki pieszej. (A firmy wreszcie wyprodukowały sprzęt turystyczny specjalnie dla kobiet). Okazało się, że ponad 85 procent wszystkich ankietowanych kobiet uważa, że ​​przebywanie na świeżym powietrzu pozytywnie wpływa na zdrowie psychiczne, fizyczne, szczęście i ogólne samopoczucie, a 70 procent twierdzi, że przebywanie na świeżym powietrzu wyzwala. (Statystyki, z którymi w pełni się zgadzam). Odkryli również, że 73 procent kobiet chciałoby spędzać więcej czasu – nawet tylko godzinę – na świeżym powietrzu.

Ja na przykład jestem jedną z tych kobiet. Mieszkając w Nowym Jorku, trudno jest wymknąć się z betonowej dżungli – a nawet z biura – aby zaczerpnąć świeżego powietrza, które nie jest wypełnione smogiem i innymi niszczącymi płuca zanieczyszczeniami. I tak w pierwszej kolejności znalazłem się patrząc na stronę REI. Kiedy usłyszałem, że zorganizowali ponad 1000 wydarzeń, których celem było wyciągnięcie kobiet na zewnątrz, pomyślałem, że to zrobią coś w mojej alejce. I miałem rację: między setkami zajęć w szkole na świeżym powietrzu i trzema rekolekcjami REI Outessa – wciągającymi, trzydniowymi przygodami tylko dla kobiet – zdałem sobie sprawę, że mam wiele opcji do wyboru.

Ale tak naprawdę chciałem czegoś bardziej intensywnego niż trzydniowy wypad. Szczerze mówiąc, wiele „życiowych” rzeczy przeszkadzało mi w ogólnym szczęściu i potrzebowałem czegoś, co naprawdę zaoferuje reset. Poszedłem więc na stronę REI Adventures, zdając sobie sprawę, że jedna z ich 19 nowych podróży po całym świecie przyciągnie moją uwagę. Więcej niż jedna, ale ostatecznie nie była to tradycyjna wycieczka Adventures, która mnie zwabiła. Zamiast tego była to pierwsza w historii wycieczka tylko dla kobiet w Grecji. Nie tylko przemierzyłabym wyspy Tinos, Naxos i Insta-perfect Santorini, podczas epickiej 10-dniowej wycieczki pieszej wraz z przewodnikiem REI Adventures, ale byłabym z innymi kobietami, które również uwielbiały chłonąć świeżą górę powietrze tak samo jak ja.

Przynajmniej taki jestem nadzieję te kobiety były. Ale co ja wiedziałem - ci ludzie byli zupełnie obcy, a samodzielna rejestracja oznaczała, że ​​zrezygnuję z posiadania przyjaciela lub znaczącej innej osoby, z którą mogłabym się spotkać, gdyby sprawy stały się niezręczne. Nie wiedziałem, czy ktokolwiek inny cieszył się uczuciem, które przepływa przez ciebie, gdy twoje mięśnie płoną i jesteś prawie u kresu trudnej wspinaczki, kiedy ty wiedzieć na szczycie czekają epickie widoki. Czy uznaliby mnie za irytującego, bo chciałem przebić się przez ból, czy dołączyliby do mnie w fali na szczyt? Poza tym jestem naturalnie introwertykiem – kimś, kto desperacko potrzebuje czasu na regenerację sił. Czy moje wymykanie się z grupy na chwilę cichej medytacji byłoby obraźliwe? Czy akceptowane jako część normy?

Wszystkie te pytania kłębiły się w mojej głowie, gdy najeżdżałem na przycisk rejestracji, ale potem dostałem szybkiego kopniaka w spodnie, oczywiście dzięki cytatowi, który zobaczyłem na Instagramie. Napisano w nim: „W każdej chwili mamy dwie opcje: krok naprzód w kierunku wzrostu lub powrót do bezpieczeństwa”. Proste, jasne, ale trafiło w sedno. Zdałem sobie sprawę, że pod koniec dnia było o wiele bardziej prawdopodobne, że dogadam się z tymi kobietami niż nie, że połączymy się podczas przemierzania szlaków i wchłaniania scenerii, i że będziemy mieć doświadczenie, które faktycznie sprawiło, że chcieliśmy się zaprzyjaźnić długo po zakończeniu naszej przygody.

Więc w końcu zrobiłem jak Shonda Rhimes i powiedziałem "tak". A kiedy wszedłem na prom w Atenach, aby rozpocząć podróż, wdychając świeże, słone powietrze Morza Egejskiego, wszelkie obawy, które miałem, że ta wycieczka nie jest niezwykła, ulotniły się. Zanim wsiadłem do samolotu z powrotem do Nowego Jorku, nauczyłem się piekielnie dużo – o sobie, o wędrówce po Grecji io byciu szczęśliwym w otoczeniu zupełnie obcych ludzi. To były moje największe dania na wynos.

Kobiety to twardzi wędrowcy. W badaniu REI, które przeczytałem przed wyjazdem, kobiety dużo mówiły o kochaniu przyrody. Ale 63% z nich przyznało również, że nie mogą myśleć o kobiecym wzorcu do naśladowania na świeżym powietrzu, a 6 na 10 kobiet stwierdziło, że zainteresowania mężczyzn zajęciami na świeżym powietrzu są traktowane poważniej niż kobiety. Chociaż te odkrycia nie są aż tak zaskakujące, uważam je za totalne bzdury. Jedna z kobiet podczas mojej wyprawy była żywym dowodem na to, jak niesamowite są kobiety na świeżym powietrzu – kiedy po raz pierwszy zapisała się na tę wycieczkę, wyznaczyła sobie cel, aby zrzucić 110 funtów w ciągu sześciu miesięcy. To ogromny cel pod każdym względem, ale właśnie tego musiała zrobić, aby być wystarczająco zdrowym, aby wspiąć się na góry, z którymi mieliśmy się zmierzyć. I zgadnij co? Zrobiła to całkowicie. Kiedy wspięła się na górę Zeus (lub Zas, jak mówią Grecy), prawie 4-kilometrową wędrówkę na najwyższy szczyt w regionie Cyklad, była tą, na którą patrzyłem najbardziej. Góry potrafią być bardzo upokarzające i chociaż wędrówka jest dość prostą czynnością – jak mówię – jedna noga za drugą – może łatwo skopać ci tyłek, jeśli na to pozwolisz. Ta kobieta nie chciała do tego dopuścić i jest tylko jedną z wielu kobiet, które udowadniają, że tak jest są wzór do naśladowania w dziczy. (Chcesz więcej inspo? Te kobiety zmieniają oblicze branży turystyki pieszej, a ta kobieta ustanowiła rekord świata w podróżowaniu na całym świecie.)

Samotne podróżowanie nie oznacza samotności. Podróżowanie w pojedynkę ma wiele zalet – na przykład robienie dokładnie tego, co chcesz i kiedy chcesz, na początek – ale samotne wyruszenie w podróż, a następnie spotkanie z grupą nieznajomych jest dokładnie tym, co ja i wiele innych kobiet. podróż, potrzebna. Wszyscy byliśmy tam z różnych powodów, czy to związanych z pracą, związkiem czy rodziną, a wędrówki z nieznajomymi pozwoliły każdemu z nas otworzyć się i opowiedzieć swoje osobiste historie w sposób, którego nie bylibyśmy w stanie zrobić z przyjaciółmi albo, cóż, gdybyśmy wędrowali sami. Gdy przeszliśmy prawie 7 mil wzdłuż kaldery na Santorini, nastąpiło niemal emocjonalne oczyszczenie. Wielu z nas było zmęczonych poprzednimi trzema dniami wędrówek, co wprawiło nas w wrażliwy stan umysłu, który naprawdę zagłębiał się w emocjonalne obciążenia, z którymi wielu z nas borykało się w swoim życiu w domu. Ale przebywanie z nowymi przyjaciółmi było przypomnieniem, że nie musieliśmy sami brać na siebie tych zmagań, a nawet pozwoliło nam spojrzeć na nasze sytuacje z innej perspektywy, biorąc pod uwagę, że znowu wszyscy byliśmy zupełnie obcy. Gdy słońce zaszło, nasza szóstka dotarła do wejścia do wioski Oia (wymawiane ee-yah, BTW) i spokojnie obserwowaliśmy, jak migoczą światła w hotelach, domach i restauracjach. To była spokojna chwila spokoju, a kiedy tak stałam, mocząc to wszystko, zdałam sobie sprawę, że gdybym nie była z tymi paniami, mogłabym mieć zbyt wiele w głowie, by zatrzymać się i docenić piękno, które było właściwe przede mną.

Mężczyzn nie trzeba zapraszać. Jestem za całkowicie integracyjnym środowiskiem wędrownym, ponieważ tak naprawdę góry nie dbają o płeć. Ale ta podróż pomogła mi uświadomić sobie, jak korzystne może być przebywanie z samymi kobietami. W wielu częściach podróży, jak na przykład, gdy braliśmy lekcję kuchni śródziemnomorskiej od lokalnego szefa kuchni na wyspie Tinos, lub gdy zboczyliśmy z trasy podczas 7,5-milowej wędrówki przez wioski na wyspie – wiele wewnętrznych żartów, słów zachęty i beztroskie postawy zostały rzucone wśród grupy. Nasza przewodniczka, Sylvia, nawet zauważyła różnicę, ponieważ od wielu lat prowadzi grupy koedukacyjne. Mówiła mi, że wiele razy mężczyźni skupiają się na fitnessowym aspekcie wycieczki pieszej, a oni są tutaj, aby dostać się na szczyt góry i to wszystko. Kobiety też mogą być takie – na pewno chciałem przesunąć swoje fizyczne granice podczas tej podróży – ale są też bardziej otwarte na kontakt z innymi w grupie, towarzysko z mieszkańcami i po prostu płyną z prądem, gdy coś się nie dzieje. iść zgodnie z planem. To sprawiło, że wycieczka była bardziej relaksująca, otwarta i zachęcająca – a plotki o chłopakach i żarty o seksie, które padły, również nie bolały. (Hej, jesteśmy ludźmi.)

Samotność jest dla ciebie dobra. Kiedy wyruszałem w tę podróż, samotność nie była czymś, co nawet raz przyszło mi do głowy. Jestem całkiem dobry w poznawaniu nowych ludzi i pomaganiu wszystkim czuć się ze sobą komfortowo (i możesz się założyć, że będę pierwszym, który ośmieli żart na własny koszt). Byłem więc bardzo zaskoczony, gdy mniej więcej w połowie podróży naprawdę tęskniłem za domem. Nie miało to nic wspólnego z tym, gdzie byłem – widoki, które oglądaliśmy, ludzie, których spotykaliśmy i rzeczy, które robiliśmy, były niesamowite – ale raczej z tym, co zostawiłem za sobą. Tak jak powiedziałam, w domu nagromadziło się wiele stresorów i zdałam sobie sprawę, że chociaż desperacko pragnęłam ucieczki, kiedy rezerwowałam tę podróż, czułam się źle, zostawiając te zmagania na moim mężu, który został w tyle.

Ale potem moja grupa wspięła się na szczyt Zas i ogarnęło mnie poczucie spokoju – zwłaszcza, gdy spośród wszystkich ludzi na szczycie góry, dwa motyle znalazły drogę do mnie, żartobliwie spoczywając na moim kapeluszu. A w drodze na dół moja grupa znalazła odosobniony obszar, który był trochę poza szlakiem – miejsce, które było wystarczająco duże, abyśmy wszyscy zmieścili się. Usiedliśmy i przez kilka minut siedzieliśmy w medytacji prowadzonej przez jednego z uczestników wycieczki, który akurat był instruktorem jogi. To pomogło mi poczuć się komfortowo z nieprzyjemnymi uczuciami – przede wszystkim poczuciem winy i zmartwienia – i pozwoliło mi ponownie skupić się na teraźniejszości. Dźwięki, zapachy i wrażenia pomogły mi sprowadzić mnie z powrotem do mojego centrum i wtedy zdałem sobie sprawę, że nic nie mogę zrobić z tym, co dzieje się w domu. Był powód, dla którego potrzebowałem tej podróży w tym momencie. Bez tej medytacji – i bez początkowego bólu samotności – nie jestem pewien, czy kiedykolwiek osiągnąłbym te chwile spokoju.

Recenzja dla