Dlaczego czujesz się źle, gdy ktoś płaci za Twój posiłek?

Zawartość

• Ostatecznie sprowadza się to do wstydu
• Jak zatem radzimy sobie z lękiem zawstydzonym?
• Pomocne może być uznanie sprzeczności i zajęcie się słoniem w pokoju

To, jak widzimy, jak kształtuje się świat, którym się wybieramy - i dzielenie się przekonującymi doświadczeniami, może poprawić nasze wzajemne traktowanie. To potężna perspektywa.

Może doświadczyłeś tego, tak jak ja: przyjaciel zaprasza cię na zewnątrz. Podstępnie pokrywają rachunek, gdy jesteś w łazience. Albo dadzą ci znać, zanim zostaną sporządzone ostateczne plany, że bez względu na to, dokąd zdecydujesz się pójść, pokryją rachunek.

Zdają sobie sprawę, że wydawanie pieniędzy na wyjście nie jest dla ciebie opcją. Nie możesz sobie na to pozwolić, ale nie dlatego, że budżetujesz w Mennicy lub oszczędzasz na zaliczkę, ale dlatego, że jesteś biedny.

"Pracujesz tak ciężko. Pozwól, że ci to wyjaśnię ”- błagają.

To miły gest. Ale za każdym razem, gdy znalazłem się w takiej sytuacji, odczuwam wrogość i brak równowagi. To dziwny podział, doceniający intelektualnie, ale niosący niejasne, dokuczliwe poczucie negatywności. Chciałem dowiedzieć się, dlaczego.

Biedny kontra spłukany Jak pisałem wcześniej, używamy słowa „biedny”, co oznacza dość często „spłukany”, ale między nimi jest wyraźna różnica. „Spłukanie” oznacza krótki okres niestabilności finansowej. Jak wyjaśnia Erynn Brook: „Kiedy jesteś biedny, nie ma przepływu. Nie ma poruszenia. Nie ma kredytu. Brak rozszerzeń. Nie ma nic ... To wszystko przetrwanie ”. I ten stres może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych.

Najbliższe, jakie mogłem znaleźć, to „wina poczucia winy”, doświadczenie poczucia winy, gdy ktoś robi dla ciebie coś miłego. Sprowadza się do poczucia niemożności odwzajemnienia się prezentem. Ale to nie do końca pasuje.

Nie mam problemu z przyjmowaniem prezentów. Proszę, wyślij mi prezenty! Dysonans, którego doświadczam, opiera się na założeniu, że nie mogę bezmyślnie pozwolić sobie na miłe wrażenia, czy to obiad, kawę z przyjacielem, czy nawet kupowanie nowych butów do pracy, kiedy moje stare są całkowicie zużyte. Kiedy więc przyjaciel proponuje mi posiłek, wydaje się to trochę podobne do scenariusza „ucz człowieka łowić ryby”, ale czasem nie jestem w stanie powiedzieć, czy jestem tym człowiekiem, czy rybą.

To skomplikowana sytuacja. Nie powinieneś patrzeć koniowi prezentowemu (lub w tym przypadku kanapce) w ustach. Chcę spędzać czas z dobrymi ludźmi i nie muszę się martwić o koszty. Doceniam wygodę i zrozumienie, gdy ktoś mówi „mam to”, więc nie muszę się martwić, że utknę w sytuacji, w której będę zmuszony wydać ponad moje środki.

Wiem, że stabilni finansowo znajomi proponują płacenie za miłe rzeczy, ponieważ chcą ze mną przeżyć coś miłego. Ale ta świadomość intelektualna niewiele robi, aby zrównoważyć ten kolano, głębszą negatywność.

Jednocześnie automatyczne założenie, że nie stać mnie na to, wydaje się być czymś pomiędzy brakiem agencji a byciem zaszufladkowanym jako „twój biedny przyjaciel”. Nie chcę być twoim biednym przyjacielem! Chcę być twoim przyjacielem, którego posiłek chcesz pokryć wyłącznie dlatego, że miło i przyjemnie jest być w pobliżu, a płacenie rachunku jest twoim sposobem na odwzajemnienie daru, który jest moim istnieniem.

Chcę, żeby mój rachunek był Twój poczucie winy za prezent, gdy czujesz, że musisz zapłacić za nasz posiłek, ponieważ nie możesz odwzajemnić daru mojej niesamowitej osobowości (szczerze, kto może cię winić?).

To oczywiście nie jest racjonalne myślenie. Pod względem intelektualnym doskonale zdaję sobie sprawę, że stabilni finansowo znajomi proponują płacenie za miłe rzeczy, ponieważ chcą ze mną przeżyć coś miłego. Ale ta świadomość intelektualna niewiele robi, aby zrównoważyć ten kolano, głębszą negatywność.

Skontaktowałem się z grupą ludzi, którzy doświadczyli podobnego dysonansu. Chociaż wszyscy byli w stanie zidentyfikować to uczucie, zastanawiając się nad tym czemu było trochę trudniejsze. Szukałem więc kilku ekspertów, którzy mogliby to rozgryźć.

Ostatecznie sprowadza się to do wstydu

Claire Hunt jest licencjonowanym niezależnym pracownikiem socjalnym, który pracuje w dialektycznej terapii behawioralnej (DBT) i poznawczej terapii behawioralnej (CBT). Kiedy pytam o to skomplikowane, niuansowe i głęboko mylące rozłączenie, Hunt mówi: „Myślę, że możemy przypisać to„ złe samopoczucie ”do dobrego, staromodnego wstydu”.

O.

„Ludzie często odczuwają dumę z ubóstwa” - mówi Hunt. „Zwłaszcza, gdy zmagają się z ciągłym codziennym stresem i traumą. Czasami jedyną rzeczą, którą mogą kontrolować, jest to, co prezentują innym. ”

Niepokój finansowy i zawstydzenie, jakie niesie, mogą sprawić, że pragniesz się dopasować, ukryć swoje ubóstwo, poczuć się tragicznie nawet w najbardziej przypadkowych okolicznościach.

Na przykład w szkole podstawowej twoi koledzy z klasy mogą nie zauważyć, że potrzebujesz nowych butów. Ale jeśli dostajesz lunch lub posiłek po obniżonej cenie z innymi biednymi dziećmi, nad wszystkimi twoimi głowami zapala się jasny neon, oznaczający cię jako oddzielnego od reszty klasy.

Na studiach może być tak, że masz pełne stypendium, ale nadal musisz pracować dwie prace, aby opłacić rachunki. Jesteś zbyt zmęczony, aby chodzić na imprezy, na które zapraszają Cię koledzy z klasy, ale czujesz się też zestresowany, aby przegapić te klasyczne College Memories ™, które wszyscy wokół tworzą.

Później może być tak, że dostajesz nową pracę, w której wszyscy mają na sobie o wiele ładniejsze ubrania niż ty. Panika, że ​​wyraźnie wystaje jak obolały kciuk, jest przytłoczona jedynie nadzieją, że dostaniesz zapłatę, zanim ktokolwiek zorientuje się, że nosiłeś ten sam garnitur przez cały tydzień.

Ten sam wstyd związany z ubóstwem może towarzyszyć ci od biura do przyjaźni, kolorując relacje z bardziej stabilnymi finansowo przyjaciółmi i - zwłaszcza - jak czuć widzą cię.

Jak zatem radzimy sobie z lękiem zawstydzonym?

„W kulturach, w których pieniądze są związane ze statusem lub cnotą, ludzie łączą poczucie własnej wartości z ich względną sytuacją finansową”, wyjaśnia Jay Van Bavel, profesor psychologii i neurologii na New York University.

Według Van Bavela, głównym narzędziem psychologicznym, z którego ludzie mogą korzystać, aby poruszać się w tych uczuciach? Tożsamość.

„[Biedni ludzie] mogą pielęgnować poczucie tożsamości oparte na wymiarach innych niż pieniądze”, dodaje.

Jednym z przykładów podanych przez Van Bavela jest udział w meczu koszykówki: nie jesteś niczym innym niż fanem, niezależnie od statusu społeczno-ekonomicznego, rasowego, seksualnego lub politycznego. Jesteś tylko osobą, która ogląda, jak niektóre piłki uderzają w kosze. To samo dotyczy kolacji lub drinków z przyjaciółmi: jesteś tylko osobą, gdzie możesz zjeść frytki i cieszyć się spędzaniem czasu z ludźmi, którzy lubią twoje towarzystwo.

Kiedy zadaję Huntowi to samo pytanie, idzie o krok dalej, wyjaśniając, w jaki sposób widzimy, jak postrzega nas świat, nie zawsze jest dokładne, zwłaszcza gdy oceniamy naszą wartość (lub jej brak) pod względem naszych dochodów (lub brak tego).

„Musimy zrozumieć, że przedstawione nam informacje o nas samych lub świat nie zawsze są dokładne. Czasami jest to subiektywna informacja. Aby móc rzucić wyzwanie tym negatywnym lub niepomocnym myślom, należy aktywnie spojrzeć na to, co może być irracjonalne, zobaczyć, czego się nauczyliśmy lub powiedzieliśmy sobie, co nie jest „dokładne” lub pomocne, i po prostu poćwiczyć rzucanie wyzwania, ”mówi Hunt. .

„Zrozumienie tego, ponieważ myśl pojawia się w naszym umyśle, nie oznacza, że ​​jest faktyczna. Wymaga to praktyki i możemy przeplatać mózg, że tak powiem - dodaje.

Rzuć wyzwanie negatywnym myślom Hunt wyjaśnia, że ​​jedna wskazówka, która może dotyczyć wielu sytuacji, nie tylko związanych z pieniędzmi, stanowi wyzwanie dla negatywnych myśli poprzez umieszczenie ich w bardziej pozytywnych ramach. Na przykład „Nienawidzę tego, że przyjaciele muszą płacić za to, żebym z nimi jadł” można zastąpić słowem „Uwielbiam, że moi przyjaciele tak bardzo chcą ze mną spędzać czas, że zapłacą za mój posiłek / bilet do kina / napoje więc mogę po prostu skupić się na byciu sobą. ”

Pomocne może być uznanie sprzeczności i zajęcie się słoniem w pokoju

Jak więc rzucić wyzwanie (irracjonalnej!) Minimalizacji i poczuciu tokenizmu pochodzącego od otaczającego nas przyjaciela, ponieważ zakłada, że ​​nie możemy sobie na to pozwolić?

Uznanie sprzeczności to dobry początek.

„Zakładamy, że nie możemy poczuć dwóch rzeczy naraz ani wierzyć, że są prawdziwe, jeśli pozornie są w opozycji”, mówi Hunt. „[Ale] możemy poczuć oba naraz, i to jest OK.”

Tymczasem dla tych „stabilnych finansowo” przyjaciół, którzy to czytają i być może panikują, że ich życzliwość jest źle interpretowana, najlepszą rzeczą, jaką możesz zrobić, to po prostu zwrócić się do słonia w pokoju. Wyraźnie określ swoje zamiary. Nie wstydź się możliwej nierównowagi dochodów lub obciążeń finansowych.

„Po prostu zwróć się do słonia” - mówi Hunt.

„[Obciążenie finansowe] nie jest rzadkie. Myślę, że jesteśmy zbyt uprzejmi lub pozwalamy, aby dyskomfort przeszkadzał nam w prostocie w sprawach ”- mówi.

Mówiąc coś w stylu: „Chciałbym pójść z tobą do tej restauracji i chcę, żebyś się dobrze bawił. Czy to w porządku, jeśli cię obejmę? nie jest najbardziej organiczną rozmową, ale może dać poczucie agresji przyjacielowi, który nie chce poczuć się traktowany jak przypadek współczucia.

Dodatkowo, otwiera to okazję dla twojego przyjaciela, aby poinformować cię: „Właściwie ostatnio świetnie sobie radzę. Nie będę miał problemu z płaceniem! Cześć mi!

Ostatecznie musimy wiele zepsuć i przeanalizować pod względem finansów i postrzegania winy klasowej. Otwartość na temat tych różnic i usunięcie ich z poczucia tożsamości może wiele zdziałać. Ale zaczyna się od uświadomienia sobie zniesławienia wstydu i otwarcia rozmowy poza ogólne założenia.

To nie znaczy, że kiedykolwiek odmówię darmowej kolacji. W rzeczywistości jest odwrotnie. Potrzebuję więcej ludzi, którzy zabiorą mnie na darmowe posiłki, abym mógł nauczyć się rozpoznawać i pracować przez odłączenie. Minęło trochę czasu, odkąd uwolniłem się od winy z powodu steku o wadze 32 uncji i czerwonego wina.

Talia Jane jest pisarką i pracownikiem gastronomii z Brooklynu, która chce, abyś przyłączył się do związku. Można ją znaleźć na Twitterze lub na taliajane.com.