Lęk to syrena. Posłuchaj tego

Słuchanie - naprawdę, naprawdę słuchanie - to umiejętność, która wymaga praktyki. Naszym instynktem jest słuchanie tak uważnie, jak to konieczne, z jednym uchem aktywnym, a drugim skoncentrowanym na milionie innych rzeczy toczących się w naszej głowie.

Aktywne słuchanie z naszą pełną, niepodzielną uwagą wymaga takiego skupienia, że ​​nic dziwnego, że większość ludzi ma trudności. O wiele łatwiej jest pozwolić naszemu podświadomości filtrować hałas na rzeczy, na które powinniśmy zwracać uwagę i na rzeczy, których nie powinniśmy.

Nasz umysł często przejmuje lęk do drugiej kategorii: rzeczy, których nie powinniśmy słuchać. Traktujemy to jak walenie w kret. Kiedy wyskakuje z głowy, chwytamy wszystko, co możemy - butelkę piwa, lampkę wina, program Netflix - i uderzamy nim, mając nadzieję, że to będzie koniec. Podejrzewamy, że może pojawić się ponownie. Więc utrzymujemy nasz młot gotowy.

Spędziłem lata udając, że mój chroniczny niepokój nie jest prawdziwy. Jakby duch mnie śledził, od czasu do czasu ujawniając swoją obecność. Zrobiłem wszystko, co mogłem wymyślić nie pomyśleć o tym: grać na pianinie, czytać powieści, oglądać filmy Netflix podczas picia niezliczonych IPA.

Stało się to moim własnym podejściem do leczenia lęku i jego bardziej subtelnym, cichym partnerem, depresją. Fortepian i IPA. Netflix i IPA. Fortepian i Netflix i IPA. Wszystko, czego potrzeba, aby zniknąć, przynajmniej na chwilę.

W końcu zrozumiałem, że mój plan samoleczenia nie zadziałał. Z czasem mój niepokój stawał się coraz silniejszy, z bardziej intensywnymi i przedłużającymi się atakami. Walki, które zamroziłyby mnie w moich śladach. Walki, które mnie zmiażdżyły. Walki, które zaczęły objawiać się objawami fizycznymi, jak ostry ból po lewej stronie mojej klatki piersiowej przez wiele dni. Ostry, przeszywający ból, który nie ustępował.

W końcu po latach zepsułem się. Ciężar stał się zbyt duży, aby go zignorować. Nie mogłem już zagłuszyć muzyki, piwa i kryminałów, a nawet rzeczy, które wydawały się konstruktywnymi mechanizmami radzenia sobie, jak bieganie nad jeziorem.

Bez względu na to, jak szybko biegłem, nie mogłem go wyprzedzić. Gdy przyspieszyłem, biegło szybciej. Gdy rzucałem przeszkodami na ich drodze, rzucił się i skoczył nad nimi, z każdym krokiem na mnie.

Postanowiłem więc przestać przed tym uciekać.

W bardzo intencjonalny sposób postanowiłem zmierzyć się z tym, zacząć słuchać, zacząć rozumieć to jako sygnał z mojego ciała, ostrzegawczą syrenę wydobywającą się z mojej podświadomości, która mówi mi, że coś jest nie tak, coś, czego musisz słuchać głęboko w tobie.

To była duża zmiana mentalności, pierwszy krok naprzód w długiej podróży, aby spróbować zrozumieć mój chroniczny niepokój w nadziei znalezienia sposobu na wyleczenie.

Warto powtórzyć, że moim pierwszym krokiem w kierunku leczenia lęku nie była medytacja, joga ani leki.A nawet terapia, która stała się dzisiaj kluczową częścią mojego leczenia.

Postanowiłem zacząć słuchać wiadomości, którą moje ciało wciąż mi wysyła. Wiadomość, którą spędziłem lata próbując zignorować przy każdej czynności, jaką mogłem sobie wyobrazić.

Dla mnie była to bardzo trudna zmiana sposobu myślenia. To sprawiło, że poczułam się wyjątkowo bezbronna. Ponieważ przejście od postrzegania lęku jako niepokojącej niedogodności do postrzegania go jako ważnego sygnału było uznanie, że nie czułem się dobrze, że coś jest naprawdę nie tak i że nie miałem pojęcia, co to jest.

Był to zarówno przerażający, jak i wyzwalający, ale kluczowy krok w mojej uzdrawiającej podróży. Uważam, że jest to krok często pomijany w dyskusji na temat lęku.

Właśnie dlatego otwieram się na trudne czasy, które przeżyłem. Chcę uzupełnić luki w rozmowie.

W dzisiejszych czasach często proponujemy szybkie rozwiązania naszych problemów. Kilka głębokich oddechów tutaj, sesja jogi i możesz już iść. Wskocz do leczenia, jak mówi narracja, a zrobisz szybki postęp.

To po prostu nie działało dla mnie. To była długa, wyczerpująca podróż do uzdrowienia. Podróż do miejsc w sobie, do których nigdy nie chciałem się udać. Ale jedynym sposobem, w jaki naprawdę zacząłem leczyć, było odwrócenie się i zmierzenie się z moim niepokojem.

Zanim zaczniesz szukać metod leczenia lęku, poświęć chwilę, aby się zatrzymać. Po prostu usiądź z tym. Daj sobie czas na zastanowienie się, jakie problemy mogą unosić się w twojej podświadomości, problemy, które mogłeś ignorować, ale które mogą być związane z tym niewygodnym uczuciem przepływającym przez twoje ciało.

Pomyśl o lęku jak o sznurku przymocowanym do kłębka przędzy. Duża, nieporządna, wiązana kłębek przędzy. Pociągnij to trochę. Zobacz co się dzieje. Możesz być zaskoczony tym, czego się uczysz.

I uwierz w to, że jesteś odważny. Potrzeba odwagi, by stawić czoła tym, czego nie rozumiesz. Rozpoczęcie podróży wymaga odwagi, nie wiedząc, gdzie się ona kończy.

Dobrą wiadomością jest to, że są przewodnicy, którzy mogą ci pomóc. Kiedy postanowiłem zobaczyć się z terapeutą, wszystkie te wirujące, mylące myśli powoli zaczęły się skupiać.

Zacząłem rozumieć lęk jako objaw głębszych problemów w sobie - nie bezcielesnego ducha, który mnie śledzi, od czasu do czasu wyskakuje, by mnie przestraszyć, lub walenie w kret, by wbić się z powrotem w dziurę.

Zacząłem zdawać sobie sprawę, że mój niepokój był częściowo związany z dużymi zmianami w moim życiu, które lekceważyłem lub próbowałem wymyślić z głowy. Podobnie jak śmierć mojego ojca kilka lat temu, z którą poradziłem sobie, skupiając się na załatwieniu wszystkich formalności („Tego właśnie chciałby” stał się moją mantrą). Jak powoli pogrążający się w izolacji od przyjaciół, rodziny i dawnych źródeł społeczności.

Lęk nie istnieje w próżni. Myślenie o tym w ten sposób jest kuszące, ponieważ pozwala ci się od niego zdystansować. Innym to. Ale to po prostu nieprawda. To wiadomość od twojego ciała, która mówi ci, że dzieje się coś ważnego, coś, czego zaniedbujesz.

Lęk to syrena. Posłuchaj tego.

Steve Barry jest pisarzem, redaktorem i muzykiem z Portland w stanie Oregon. Pasjonuje go destygmatyzacja zdrowia psychicznego i edukowanie innych o realiach życia z przewlekłym lękiem i depresją. W wolnych chwilach jest początkującym kompozytorem i producentem. Obecnie pracuje jako starszy edytor kopii w Healthline. Śledź go na Instagramie.