Dostawcy są ofiarami napaści seksualnych - i jest to legalne

Zawartość

• Ale w przeciwieństwie do Weitza większość pacjentów nie ma wiedzy, że tak się stało.
• Fakt, że często odbywa się to w ramach szkolenia studenta medycyny, nie stanowi mniejszego naruszenia.
• Doświadczenie Barnesa w szkole medycznej nie jest niczym niezwykłym, ale wielu studentów medycyny boi się mówić o konieczności wykonania tych niekonsensownych egzaminów ze strachu przed zemstą.
• Szpitale często polegają na tym, że ponieważ większość pacjentów nie wie, że ten egzamin został wykonany, nie mogą już nic z tym zrobić. Ale jeśli ta praktyka jest tak łagodna, jak twierdzi wielu lekarzy, dlaczego nie uzyskać zgody?
• Pomijając usprawiedliwienia, pozostaje faktem: musimy przestać udawać, że uraz medyczny jest nieistotną formą urazu.
• Egzaminy te są w przeważającej części wykonywane dla korzyści ucznia i nie zapewniają pacjentowi żadnych korzyści medycznych.
• „Istnieją pewne oczekiwania, które wiążą się z wizytą u lekarza, i nie jest tak, że twoje ciało zostanie wykorzystane, jeśli będą musiały poddać cię znieczuleniu”, powiedziała.

Zawiadomienie o treści: opisy napaści seksualnej, urazów medycznych

Kiedy Ashley Weitz poszła na pogotowie w miejscowym szpitalu w Utah w 2007 roku z powodu silnych nudności i wymiotów, została uspokojona lekami dożylnymi, aby pomóc wymiotować ustąpić.

Podczas gdy lek miał przynieść ulgę w objawach, to, co działo się podczas sedacji, nie miało nic wspólnego z jej chorobą: Weitz później obudził się z krzykiem, gdy zobaczyła lekarza wykonującego badanie pochwy.

Nie powiedziano jej, że ten egzamin zostanie wykonany, nie jest w ciąży i nie wyraziła zgody na jakiekolwiek badanie wewnętrzne. Jednak to, co stało się z Weitzem, nie było rzadką praktyką. W rzeczywistości było to legalne.

W większości stanów USA lekarze, zwykle studenci medycyny, mogą legalnie wejść na salę operacyjną i bez zgody pacjenta wcisnąć dwa palce do znieczulonej pochwy pacjenta i wykonać badanie miednicy.

Często wielu studentów medycyny wykonuje ten nonsensowny egzamin na tym samym pacjencie.

Ale w przeciwieństwie do Weitza większość pacjentów nie ma wiedzy, że tak się stało.

Te bezsensowne egzaminy miednicy są powszechną praktyką, którą szkoły medyczne i szpitale uzasadniają w ramach nauczania uczniów, jak je wykonywać. Brakuje im jednak krytycznej perspektywy: perspektywy pacjenta.

„Uraziło mnie to” - wyjaśnia Weitz.

W Stanach Zjednoczonych napaść na tle seksualnym definiuje się jako „każdy niezgodny z prawem akt seksualny zakazany przez prawo federalne, plemienne lub stanowe, w tym gdy ofiara nie ma zdolności do wyrażenia zgody” - i dostawców usług medycznych, którzy penetrują genitalia pacjenta bez ich zgody, kiedy są obezwładnieni w znieczuleniu (z wyjątkiem zagrażającego życiu nagłego wypadku medycznego), angażują się w zachowania równoznaczne z napaścią seksualną.

Fakt, że często odbywa się to w ramach szkolenia studenta medycyny, nie stanowi mniejszego naruszenia.

Nie, nie sugeruję, że studenci medycyny i lekarze są drapieżnikami o złowrogich zamiarach - ale ich zamiar nie ma znaczenia w przypadku braku zgody pacjenta.

Samo przenikanie czyichś narządów płciowych bez ich zgody lub wiedzy, bez nagłego wypadku medycznego, jest przestępstwem. Nie powinniśmy redefiniować, akceptować ani minimalizować tego zachowania tylko dlatego, że robi to lekarz.

Wręcz przeciwnie: należy oczekiwać, że dostawcy usług medycznych będą przestrzegać wyższych standardów.

W 2012 roku dr Shawn Barnes, wówczas student medycyny, wypowiedział się (a później zeznał, że zmienia prawa na Hawajach) o konieczności wykonania badań miednicy u nieprzytomnych pacjentów, którzy nie wyrazili wyraźnej zgody.

Barnes podkreśla, w jaki sposób pacjenci podpisywali formularze napisane w nieokreślony sposób, w których stwierdzili, że student medycyny może być „zaangażowany” w ich opiekę, ale nie mówili pacjentom, że ta „opieka” obejmowała badanie wewnętrzne podczas znieczulenia.

Doświadczenie Barnesa w szkole medycznej nie jest niczym niezwykłym, ale wielu studentów medycyny boi się mówić o konieczności wykonania tych niekonsensownych egzaminów ze strachu przed zemstą.

Problem jest powszechny.

Dwie trzecie studentów medycyny w Oklahomie zgłosiło prośbę o wykonanie badań miednicy u pacjentów, którzy nie wyrazili zgody. Dziewięćdziesiąt procent studentów medycyny ankietowanych w Filadelfii wykonało ten sam egzamin na znieczulonych pacjentach, nie wiedząc, ilu faktycznie wyraziło zgodę.

Niedawno kilku studentów medycyny w całym kraju poinformowało Associated Press, że oni również przeprowadzili badania miednicy u nieprzytomnych pacjentów i nie wiedzieli, czy którykolwiek z nich rzeczywiście wyraził zgodę.

Wielu w środowisku medycznym szydzi z tego, że jest to nieetyczne lub że można je uznać za napaść, ponieważ od lat jest to standardowa praktyka.

Ale tylko dlatego, że rutyna nie czyni go etycznym.

W szpitalach panuje również powszechna opinia, że ​​jeśli pacjent już zgodził się na operację, a ponieważ sama operacja jest inwazyjna, dodatkowa zgoda na badanie miednicy nie jest potrzebna.

Zgoda na medycznie niezbędną operację nie oznacza jednak, że pacjent wyraża również zgodę na wejście nieznajomego do pokoju i włożenie palców do pochwy.

Wewnętrzne badania miednicy ze swej natury różnią się od innych rodzajów badań wykonywanych na innych częściach ciała. Jeśli zaakceptujemy ten standard - że status quo powinien po prostu pozostać, szczególnie w odniesieniu do opieki nad pacjentem - wówczas nieetyczne praktyki nigdy nie zostaną zakwestionowane.

Szpitale często polegają na tym, że ponieważ większość pacjentów nie wie, że ten egzamin został wykonany, nie mogą już nic z tym zrobić. Ale jeśli ta praktyka jest tak łagodna, jak twierdzi wielu lekarzy, dlaczego nie uzyskać zgody?

To naprawdę kwestia wygody. Szpitale wydają się martwić, że jeśli będą musiały uzyskać zgodę, pacjenci odmówią, zmuszając ich do zmiany praktyki.

Paul Hsieh, lekarz z Denver, który pisze o polityce zdrowotnej, donosi, że „Świadomie decyduje się nie pytać z obawy przed odpowiedzią„ nie ”, a zamiast tego przeprowadzenie procedury i tak narusza same pojęcia zgody, autonomii pacjenta i praw indywidualnych . ”

Niektórzy dostawcy usług medycznych twierdzą również, że kiedy pacjent przychodzi do szpitala dydaktycznego, wyraża domyślną zgodę - że w jakiś sposób pacjent powinien wiedzieć, że studenci medycyny mogą na nim przeprowadzać egzaminy wewnętrzne.

Ta wygodna wymówka ignoruje rzeczywistość, że większość pacjentów nie ma luksusu decydować między wieloma szpitalami.

Wybierają szpital z konieczności: gdzie lekarz ma przywileje, gdzie ubezpieczenie jest akceptowane, w zależności od tego, który szpital jest najbliższy w nagłym wypadku. Mogą nawet nie zdawać sobie sprawy, że szpital, w którym przebywają, jest szpitalem dydaktycznym. Na przykład Stamford Hospital w Connecticut jest szpitalem dydaktycznym dla Columbia University w Nowym Jorku. Ilu pacjentów ostatecznie to wie?

Pomijając usprawiedliwienia, pozostaje faktem: musimy przestać udawać, że uraz medyczny jest nieistotną formą urazu.

Pacjenci, którzy dowiadują się po okresie, że badanie miednicy zostało wykonane bez ich zgody, zgłaszają, że czują się naruszeni i doświadczają znacznego urazu.

Sarah Gundle, psycholog kliniczny i dyrektor kliniczny Octav w Nowym Jorku, mówi, że uraz medyczny może być równie znaczący jak inne rodzaje urazów.

„Bezsensowne badanie miednicy jest naruszeniem, podobnie jak każdy inny rodzaj naruszenia”, mówi. „Pod pewnymi względami jest to nawet bardziej podstępne, ponieważ często odbywa się to bez wiedzy pacjenta w miejscu, które ma chronić pacjentów”.

Melanie Bell, członek zarządu Maryland Nurses Association, również poinformowała podczas przesłuchania komisji legislacyjnej, że zdarzają się przypadki, gdy pacjenci budzą się podczas egzaminu (jak to się stało z Weitzem) i czują się naruszeni.

Pogorszeniem tego rodzaju naruszeń jest to, że ta praktyka jest nie tylko nieetyczna, ale kiedy jest wykonywana przez studentów medycyny, jest prawie zawsze medycznie niepotrzebne.

Egzaminy te są w przeważającej części wykonywane dla korzyści ucznia i nie zapewniają pacjentowi żadnych korzyści medycznych.

Dr Phoebe Friesen, etyka medyczna, która dogłębnie przestudiowała ten problem i jest autorem ostatniego przełomowego artykułu na ten temat, twierdzi, że brakuje perspektywy pacjenta. Szkoły medyczne postrzegają to jako „okazję” do nauczania ucznia, ale nie można lekceważyć autonomii ciała i praw pacjenta.

„Kraje i stany, które zakazały tej praktyki, nie były ograniczone w możliwości skutecznego szkolenia studentów medycyny. Istnieją inne sposoby nauczania, które nie wymagają wykonywania badania miednicy u pacjenta, który nie wyraził zgody i często nawet nie wie, co się stało, gdy byli w znieczuleniu ”- mówi Friesen.

Niektóre szpitale, takie jak NYU Langone w Nowym Jorku, informują o korzystaniu z płatnych ochotników z egzaminu miednicy dla studentów medycyny do wykonywania egzaminu, co eliminuje konieczność wydawania egzaminów bez zgody.

Wykonywanie badań miednicy bez zgody jest nielegalne na Hawajach, w Wirginii, Oregonie, Kalifornii, Iowa, Illinois, Utah i Maryland. Ustawodawstwo zabraniające tego niedawno przyjęło ustawę nowojorską i jest w toku w innych stanach, w tym w Minnesocie i Massachusetts.

Chociaż ta praktyka jest najczęstsza w przypadku badań miednicy, wiele z tych rachunków zabrania również przeprowadzania niekonsekwentnych badań odbytu i prostaty u znieczulonego pacjenta.

Wielu ustawodawców, w tym senator stanu Nowy Jork Roxanne Persaud (D-Brooklyn), stali się otwartymi krytykami tej praktyki.

„Istnieją pewne oczekiwania, które wiążą się z wizytą u lekarza, i nie jest tak, że twoje ciało zostanie wykorzystane, jeśli będą musiały poddać cię znieczuleniu”, powiedziała.

I nie tylko zabierają głos prawodawcy. American College of Obstetrics and Gynecology's (ACOG) potępił tę praktykę, stwierdzając, że badania miednicy na znieczulonym pacjencie, które są wykonywane w celach dydaktycznych, powinny być wykonywane tylko z powiadomiony zgoda.

Ale niektóre szkoły medyczne w dalszym ciągu wykorzystują swoje wpływy, próbując odepchnąć przepisy wymagające zgody. Yale Medical School podobno ostrzega prawodawców przed możliwymi przepisami w Connecticut.

Mówiąc o swoim traumatycznym doświadczeniu, Weitz mówi: „Gdy społeczność medyczna nie ceni sobie autonomii ciała pacjenta, ma to bardzo negatywny wpływ na opiekę nad nim”.

Zgoda powinna mieć fundamentalne znaczenie w medycynie, ale takie egzaminy podważają samą przesłankę nie wyrządzania szkody pacjentom, których lekarze przysięgali leczyć. A jeśli w opiece medycznej zgoda zostanie uznana za fakultatywną, gdzie jest wyznaczona linia?

„Jeśli lekarze nauczą się rezygnować z uzyskiwania zgody”, mówi Weitz, „ten sposób praktykowania medycyny będzie kontynuowany”.

Misha Valencia jest dziennikarką, której prace były prezentowane w The New York Times, Washington Post, Marie Claire, Yahoo Lifestyle, Ozy, Huffington Post, Ravishly i wielu innych publikacjach.