Życie z rakiem: czy jestem wojownikiem?

Zapytaliśmy ludzi żyjących z rakiem, jak się czują, gdy usłyszeli, że są określani jako „wojownicy” i „ocaleni”. Czy są zadowoleni z tych etykiet i czy odzwierciedlają ich własne doświadczenia?

„Nie lubię nazywać się„ wojownikiem ”. Nigdy nie czuję się jak„ wojownik ”. Kiedy masz do czynienia z slogfestem, czyli rakiem piersi w stadium 4, przepychasz się każdego dnia, próbując przetrwać ten dzień . Rzadko wydaje się, że to wielki triumf lub rzeczy, z których zbudowani są „wojownicy”. — Mandi Hudson. Śledź ją na Twitterze i odwiedź Darn Good Lemonade

„Z jednej strony postrzeganie siebie jako„ wojownika ”może być potężną afirmacją, która daje poczucie sensu i tożsamości podczas radzenia sobie z leczeniem przeciwnowotworowym. Z drugiej strony są tacy, którzy reagują na analogię wojownika, co implikuje poziom odwagi i siły, do którego możemy nie dojść. „Ocalały” to równie podzielny termin, który niektórzy przyjmują za znak, że przeszli przez proces i przeżyli. Ale co, jeśli żyjesz z rakiem z przerzutami? Czy termin „osoba pozostająca przy życiu” dotyczy również ciebie? Co z tymi, którzy nie przeżyli choroby? Czy to oznacza, że ​​nie walczyli wystarczająco mocno, aby wygrać? Pojęcie przeżycia w tym wąskim znaczeniu może wydawać się wykluczające. Tak więc dla mnie nadrzędnym uczuciem jest szacunek dla dowolnych słów, które wybieramy, aby opisać nasze osobiste doświadczenie związane z rakiem. Powinniśmy być wyczuleni na słowa, których używamy, ale także szanować tych, którzy zdecydują się nie używać tych samych słów, co my. Chodzi o uznanie, że wszyscy doświadczamy raka inaczej i że nie ma jednego sposobu, aby to zrobić ”. — Marie Ennis-O’Conner. Śledź ją na Twitterze i odwiedź Journeying Beyond Cancer

„Nie podoba mi się słowo„ wojownik ”odnoszące się do pacjentów z rakiem. Rak to choroba, a nie kampania militarna. Nie „walczyłem” z rakiem. Zniosłem leczenie najlepiej, jak mogłem. Kobiety i mężczyźni, którzy codziennie umierają na raka piersi, „nie przegrali bitwy” lub nie „wystarczająco mocno walczyli”. Zmarli z powodu nieuleczalnej choroby. Dlatego też mam ambiwalentne zdanie na temat słowa „ocalały”. Chciałbym, żeby było na to inne słowo. Ale w rzeczywistości każdy z nas może obudzić się jutro i zdiagnozować chorobę w stadium 4. Jeśli „przeżyjemy” raka, jest to jeden dzień na raz. ” — Kathi Kolb. Śledź ją na Twitterze i odwiedź The Accidental Amazon

„Rozumiem, dlaczego ludzie używają tych terminów, a nawet sam je wypowiedziałem, ale te warunki„ bitewne ”sprawiają, że czuję się nieswojo. Podczas gdy byłem w trakcie leczenia raka - i rozebrany do mojego najbardziej surowego stanu, fizycznie i emocjonalnie - ludzie często mówili mi, żebym „walczył dalej” lub że „pobiję to”. Byłem „wojownikiem”. Och, jak „odważny!” (Umm ... nie wybrałem tego, chłopaki). Wydawało się, że nie rozumieli, że mówiąc te rzeczy, sugerowali, że wynik zależy ode mnie. Że jeśli mam „to, czego potrzeba” (cokolwiek to jest), mogę „wygrać”. Wydawało się, że moim osobistym obowiązkiem jest wyleczenie własnego raka. Byłem albo zwycięzcą, albo przegranym - jakbym był w jakimś wyścigu pieszym i mógłbym po prostu biegać trochę szybciej, pchać trochę mocniej. Wydawało mi się, że trzeba dużo żyć i ostatecznie sprawiło, że poczułem, że zawiodę ludzi, gdybym nie „wygrał” ani „walczył” w sposób, jaki mieli na myśli. Ale muszę przyznać, że kilka razy myślałem o tym. W ciągu kilku tygodni po mojej diagnozie moim hymnem stała się pieśń bojowa Katy Perry „Ryk”. To naprawdę pomogło ukierunkować moje uczucia na to, co mnie czekało: chirurgia i chemioterapia. Ale zdecydowanie mnie to nie podtrzymało. Osobiście nie czułem się, jakbym „walczył” z rakiem. Tak robili moi lekarze. Po to była chemo. Byłem jedynie polem bitwy. Właśnie to chciałem, żeby ludzie widzieli. ” — Heather Lagemann. Śledź ją na Twitterze i odwiedź Invasive Duct Tales

„Nie jestem wielkim fanem języka pola bitwy. Może dlatego, że mój rak nie zostanie pokonany w wielkiej, chwalebnej bitwie.To bardziej slogan. Niesamowite i przyrostowe. Żeby dalej żyć, muszę żyć z moim rakiem, który nie jest wrogiem zewnętrznym ani przedstawionym, ale raczej niewłaściwym obrotem mojego ciała na poziomie genetycznym. Łatwo jest oderwać się od semantyki i chociaż nie kocham żadnego słowa w tym kontekście, nie mogę znaleźć lepszego, bardziej uniwersalnego słowa do zaproponowania. Jeśli chodzi o to, zadzwoń do mnie, jak chcesz, po prostu kontynuuj badania i znajdź lekarstwo. ” — Teva Harrison. Śledź ją na Twitterze i odwiedź Drawing Forward

„Mam mieszane uczucia co do tych warunków. Nie podoba mi się określenie „wojownik”, ponieważ jestem pacyfistą i nie podoba mi się pomysł prowadzenia wojny z kimkolwiek, a tym bardziej z własnym ciałem. Wiem, że jest wiele osób ze stopniem 4, które nie lubią określenia „przeżył”, ponieważ implikuje to, że pokonujesz raka, ale nie mam nic przeciwko. Wierzę, że jeśli żyjesz i oddychasz, jesteś ocalałym. Chciałbym jednak, żeby było na to lepsze słowo. Lubię powiedzieć, że żyję z rakiem. A w dobry dzień „dobrze żyję z rakiem”. — Tami Boehmer. Śledź ją na Twitterze i odwiedź Miracle Survivors

„Nie uważam się za„ wojownika raka ”. Mój rak powstał z moich własnych komórek - nie mogę skutecznie walczyć ze sobą. Do tej pory przeżywam raka jako zaangażowany, wzmocniony, wykształcony pacjent - e-pacjent - realizujący skuteczne leczenie mojego raka. Uważałem się za osobę, która przeżyła od momentu, kiedy usłyszałem diagnozę raka, ale wiem, że niektórym nie podoba się określenie „przeżył”. — Janet Freeman-Daily. Śledź ją na Twitterze i odwiedź Gray Connections

Czy żyjesz z rakiem? Powiedz nam, co myślisz o terminach takich jak „wojownik” i „ocalały”.