Jak pokonałem kontuzję i dlaczego nie mogę się doczekać powrotu do sprawności

Zawartość

• Recenzja dla

Stało się to 21 września. Mój chłopak i ja byliśmy w Killington, VT, na Spartan Sprint, wyścig o długości 4 mil wzdłuż części kursu Spartan Beast World Championship. W typowy sposób na torze przeszkód powiedziano nam, że możemy planować wspinaczkę po górach, przemierzanie wody, noszenie bardzo ciężkich rzeczy i robienie od 30 do 300 burpee, ale niewiele więcej szczegółów. Najbardziej przewidywalną rzeczą w Spartan Race jest jego nieprzewidywalność. I to jest ogromna część apelu – przynajmniej do mnie.

Jestem regularnym CrossFiterem (krzyknij do mojego pudełka, CrossFit NYC!), więc trenuję cztery do pięciu dni w tygodniu, aby być sprawnym funkcjonalnie, aby sprostać każdemu z nieprzewidywalnych wyzwań życiowych. Mogę martwy ciąg 235 funtów, podciągam się, aż moje ręce krwawią, i przebiegnę milę w pięć minut i 41 sekund. Tak więc na niedzielnym kursie, kiedy podchodziliśmy do trawersu (gruby metalowy słup nad dużym dołem z wodą; zadanie: przedzierać się rękami z jednego końca na drugi), powiedziałem: „Ja całkowicie Mam to. Potarłem brud między dłońmi, próbując je wysuszyć i lepiej uchwycić. Dwóch facetów obsługujących przeszkodę powiedziało mi, że tylko jednej dziewczynie udało się pokonać ten dzień i dwóch dzień wcześniej. Potem pomyślałem , „Cóż, zaraz będę numerem czwartym”.

I prawie byłem. Dopóki się nie poślizgnąłem (dla porządku, obwiniam mokre dłonie za nieodpowiednią siłę). Zakładając, że spadałem do dołu z wodą, poszedłem szmacianą lalką na moje pięć stóp zejścia. Ale nie było więcej niż kilka cali wody, żeby powstrzymać mój upadek. Więc moja lewa kostka przejęła główny ciężar uderzenia. A ten słyszalny trzask wciąż sprawia, że ​​mam ochotę się trochę obrzygać.

Chciałem iść dalej, ale mój chłopak nacisnął hamulce. Nie mogłem obciążać stopy i ku mojemu rozczarowaniu zostałem zepchnięty z kursu, gdzie powiedziano mi, że moje kontuzje to nic innego jak zwichnięcie. Nigdy nie pozwoliłam, by dobry weekend wypadł źle, przekonałam mojego (zmartwionego) chłopaka, że ​​naleśniki dyniowe w Sugar and Spice są o wiele ważniejsze niż druga opinia w pilnej opiece. Chociaż byłby to mój pierwszy wyścig DNF (to znaczy, że nie skończył), dzień nie był całkowitym myciem.

Przenieśmy się do dzisiaj: jestem w ciężkiej obsadzie dokładnie od czterech tygodni, a o kulach od sześciu. Złamałem całą kość strzałkową (mniejszą z dwóch kości dolnej części nogi) i mam rozdarcie więzadła skokowo-strzałkowego przedniego (ATFL). (Ta druga opinia – choć trochę później, niż powinna być spłacona). Będę potrzebował agresywnej fizjoterapii, kiedy odklei się gips.

Więc co ma robić uzależniony od fitnessu? Cóż, zamiast siedzieć na kanapie i płakać o tym, ile zabójczych WOD-ów CrossFit (trening dnia) omijam i przeklinam wyścigi na torze z przeszkodami, znalazłem sposoby, aby zmienić moją kontuzję w okazję (naprawdę!). A następnym razem, gdy znajdziesz się na ławce – czy to tydzień, czy trzy miesiące – powinieneś zrobić to samo. Oto kilka najlepszych sposobów na pozostanie w grze o lepsze ciało, nawet gdy siedzisz na ławce.

Skoncentruj się na jedzeniu

Może to brzmieć jak oksymoron, ale nie zapominaj, że to, co jesz, może wpływać na wygląd i funkcje Twojego ciała – niezależnie od tego, jak bardzo jesteś na siłowni. Przed urazem jadłem mnóstwo białka, ponieważ tego pragnęło moje ciało. Ale kilka dni bezruchu sprawiło, że śliniłem się nad jarmużem, słodkimi ziemniakami, komosą ryżową, zielonymi koktajlami i nie tylko. Posłuchałam więc swojego ciała i zaczęłam eksperymentować z wegańskimi przepisami z blogów takich jak Deliciously Ella i Oh She Glows. Dla kogoś, kto ostatnio parał się dietą Paleo, było to całkowicie obce terytorium. Ale szybko zdałem sobie sprawę z dwóch niesamowitych rzeczy: 1) Gotowanie naprawdę zdrowego jedzenia jest naprawdę łatwe 2) Gotowanie naprawdę zdrowego jedzenia jest naprawdę pyszne. Co więcej, czyste odżywianie dawało mi energię, którą inaczej znalazłbym podczas dobrego treningu cardio. A świadomość, że potrawy, które gotowałam, zawierały mniej cukru, węglowodanów i kalorii, sprawiła, że ​​poczułem się lepiej, spalając mniej niż zwykle. Nie mówię wam wszystkim, aby przejść na weganizm – i nie jestem pewien, czy jest to dla mnie trwała zmiana – ale uważam, że ważne jest, aby słuchać swojego ciała: daj mu to, czego potrzebuje, a nie to, czego pragnie twój umysł.

Modyfikuj, nie wychodź

Siedzenie na kanapie przez całą kontuzję nie było dla mnie opcją (i nie musi być dla ciebie!). Odkurzyłem mój 15-funtowy kettlebell, zestaw 10-funtowych hantli i różne opaski oporowe. Wykonam pompki z asystą, ćwiczenia górnej części ciała w pozycji siedzącej i leżącej oraz użyję taśm do ćwiczeń na pośladki i uda w stylu barre/pilates. Raz w tygodniu pracuję również z osobistym trenerem na siłowni, aby podnosić górne partie ciała. Pewnego popołudnia wybrałem się nawet na dwugodzinny kajak w Hudson. Jasne, nie palę tona kalorii (lub złamać dużo potu), ale lubię te zajęcia - i utrzymują mnie w ruchu. W zależności od lokalizacji i stopnia urazu, prawdopodobnie istnieją również sposoby, w jakie możesz uzyskać pozory treningu. Po prostu skonsultuj się z lekarzem i skonsultuj się z trenerem, aby dokładnie określić, co możesz, a czego nie możesz zrobić. Ostatnią rzeczą, jakiej będziesz chciał, jest dalsze zaostrzenie (lub, co gorsza, przedłużenie!) obrażeń.

Miej nienegocjowalny plan powrotu na konia

Pierwszą rzeczą, o którą pytają mnie ludzie, kiedy mówię im, jak doznałem kontuzji, jest: „Więc skończyłeś z wyścigami na torze z przeszkodami?”. A moja odpowiedź to zawsze stanowcze: „Cholera nie!” Właściwie nie mogę się doczekać, kiedy zwiążę się z kolejnym spartańskim wyścigiem. I jak tylko mój fizjoterapeuta mnie oczyści, zarejestruję się na jeden. Ale tym razem będę bardziej ostrożny. Będę zwracał większą uwagę na otoczenie i zachowywał większą ostrożność podczas przeszkód. Jeśli podejdę do czegoś, co moim zdaniem może spowodować kłopoty? Pominę to. Ale na pewno nie ucieknę od nich całkowicie. Tak, podczas jednego złamałem kostkę. Ale mogło się to zdarzyć, schodząc po schodach na stacji metra. Nie możesz przewidzieć kontuzji – możesz zrobić coś, aby jej uniknąć, ale spisanie czegoś całkowicie niekoniecznie zapewni ci bezpieczeństwo. Niezależnie od tego, czy spadłeś z roweru, zachorowałeś na zapalenie rozcięgna podeszwowego podczas biegania, czy zniszczyłeś goleń, wykonując skoki na pudło – z łatwością wróć do miejsca, w którym przerwałeś. Będziesz mieć zupełnie nowe spojrzenie na aktywność i poczujesz niesamowite poczucie spełnienia i pewności siebie za każdym razem, gdy przepracujesz sesję lub wyścig bez kontuzji.

Recenzja dla